Brokkenpiloot
Terug naar Verhalen
Terug naar Nederlands
Home
Uit de bundel 'Petanque op klompen':
Brokkenpiloot
Heel af en toe is mijn allerbeste vriend Jan gewoon een brokkenpiloot.
Tegen iedereen die het maar wil horen, vertelt hij graag dat hij vorig
jaar was betrokken bij een zwaar ongeval.
Bij het verlaten van het clubhuis, na een toernooi in een dorp even
verderop, had vriend Jan voor één keer niet goed uit zijn doppen
gekeken. Dat werd hem door een hogere macht duur in rekening gebracht.
Jan smakte van zijn snorfiets met zijn ongehelmd hoofd hard op het
asfalt. De snel ter plaatse zijnde ambulancebroeders verbonden
weliswaar zijn bloedende wonden maar konden niet voorkomen dat Jan
flink buiten westen raakte. In het ziekenhuis werd zelfs vastgesteld
dat vriend Jan zich tijdelijk in een diepe coma bevond.
Na enige weken en vervolgens ontslag uit het hospitaal, volgde nog een
lange tijd van revalidatie. Langzaam maar zeker klom Jan weer uit het
dal en kwam na verloop van tijd ook gewoon weer boulen bij de club.
Iedere keer als iemand nu vraagt naar dat trieste voorval vertelt Jan
uitbundig over zijn bijna-dood ervaring. 'Ja, want toen ik aan het
einde van de tunnel het felle licht zag en ik mij bij Petrus aan de
poort meldde, zei die dat er daar geen bier wordt geschonken. Nou, dat
wist ik natuurlijk al en vind dat eigenlijk al erg genoeg, maar hij zei
ook nog dat er daar boven het blauwe wolkendek geen petanque wordt
gespeeld. Alleen al daarom ben ik dus toch maar teruggekeerd.'
Gelukkig is mijn allerbeste vriend Jan niet alleen teruggekeerd bij de
club, ook zijn balgooien en vooral zijn humor zijn weer als vanouds.
© Piet/er Bult