Gevraagd

Terug naar Verhalen
Terug naar Nederlands
Home


Uit de bundel 'Een mooie boules':

                          Gevraagd

Doubletpartner (liefst tireur) voor een toernooi in Parijs
        Nog vóór dit weekend melden bij Ingrid s.v.p.
         -----------------------------------------------------------

Deze tekst stond in koeieletters op een groot stuk papier op het prikbord. Bij het binnengaan van de kantine kon je die dus niet missen. Het bevreemdde mij dan ook dat ik er niemand over hoorde praten. Zo'n vraag lijkt mij toch hét gesprek van de dag bij een club als 'Alle boules rond'.

In de wachttijd tussen twee speelrondes zocht ik Ingrid op en sprak haar aan over haar advertentie. Toen ze zei dat er zich nog niemand had aangemeld trok ik spontaan de stoute schoenen aan. In het halve jaar dat ik haar en haar speelkunsten nu ken had ik blijkbaar als enige domweg het lef om mijn amateurkunsten bij haar aan te bieden. 'Maar waarom gaat je eigen Henk eigenlijk niet mee?' was mijn vraag. 'Ach, Henk heeft al drie dagen migraine en heeft plotsklaps dus geen zin meer. We hebben de reis- en deelnamekosten al betaald en ik wil sowieso eigenlijk wel gaan, vandaar.'

(…)

Eerlijk is eerlijk, op de dag van het toernooi in Parijs speelden we samen werkelijk de sterren van de hemel. We geraakten, wonder boven wonder, in de achtste en zelfs in de kwartfinale. De grote finale zou evenwel de volgende dag worden gespeeld...
Terwijl we 's avonds aan de bar van het hotel zaten belde Ingrid opgetogen naar het thuisfront en deed daarbij ook de mededeling dat we dus toch echt een nacht moesten overblijven. Ik zag aan haar gezicht dat Henk daar toch een beetje moeite mee had. 'Hoe ga je dat dan doen?' voelde ik zijn vraag, 'We hebben natuurlijk maar één kamer geboekt!'

Op dat moment gaat de wekker. Het is zeven uur 's morgens en het werk roept. Met nog slaperige ogen kijk ik om mij heen, herken de eigen slaapkamer en zie mijn eigen vrouw gewoon naast mij liggen. 'Ga je die wekker nog een klap op z'n kop geven of moet ik het doen?' hoor ik haar brommen. Daarmee spat mijn Parijse midzomernachtdroom abrupt in meer dan duizend stukken uiteen...


© Piet/er Bult