Leven in je dromen
Terug naar Verhalen
Terug naar Nederlands werk
Home
Uit de bundel 'Een mooie boules':
Leven in je dromen...
Het was op een vrijdagmiddag, tegen vijven dat ik hem op een
vrije camperstaanplaats in Braga (Portugal) ontmoette. Een wat
opvallend mannetje met een wat opvallend hesje aan. Hij leefde van en
in zijn dromen...
Direct naast een echte oude roestbak, parkeerde ik mijn ook al niet
meer zo jonge camper. Naast die roestbak leek de mijne evenwel nog zo
goed als nieuw. Voor ik goed en wel stilstond kwam hij aangelopen en
gebaarde mij met handen en voeten dat ik nog wel iets verder achteruit
en meer opzij kon. Ik bedankte hem uitvoerig voor zijn overbodige hulp
en ging verder met mij voor de komende tijd te installeren. Het
mannetje week geen seconde van mijn zijde, wilde mij bij alles helpen
maar liep voornamelijk alleen maar in de weg. Uiteindelijk pakte ik een
paar biertjes en we gingen er samen eens even voor zitten.
- 'Waar kom je eigenlijk vandaan,' vroeg ik hem 'en waar gaat de reis naartoe?'
- 'Ik kom vanwaar ik ga, en ga vanwaar ik ben gekomen,' was zijn filo-cryptisch antwoord.
- 'Pas op, met je vooroordelen,' zei een stemmetje in mijn hoofd, 'dit
mannetje is niet wat hij lijkt te zijn of lijkt niet te zijn wat hij
werkelijk is!'
- 'Wat doe of deed je voor de kost?' wilde ik belangstellend
nieuwsgierig weten. De slimmerik had het kistje met petanque ballen in
mijn auto zien staan, ging ernaast in de deuropening zitten en legde op
de maat van elke uitgesproken lettergreep zijn hand even op het deksel
van het kleine houten kistje.
- 'Gastronomie was mijn werk en het spelen van petanque mijn grote hobby,' was zijn antwoord.
- 'Van gastronomie houdt mijn kennis bij het bakken van een eitje en
het zetten van een potje thee zo ongeveer wel op. In het edele petanque
zie ik meer overeenkomsten tussen ons,' vertrouwde ik hem toe.
- 'Aha, kom!' nodigde hij mij uit in zijn tot camper omgebouwd vehikel
te komen kijken. Dat bleek één grote prijzenkast. Waar anderen een
keukentje en een kastje hebben geknutseld had hij twee wanden vol met
ooit glimmende trofeeën. Daar tussenin een kroezemoes van oude dekens
wat waarschijnlijk zijn slaapstee voor moest stellen. In het nest lag
een heel klein piskleurig klittenhondje. Rondom lagen broodkruimels, de
meeste belegd met een geelgrijsgroene waas van ouderdom.
- 'Welke zijn de laatste drie bekers die je hebt gewonnen?' wilde ik
nog weten. Hij wees een beetje in de open ruimte ten teken dat ze
ongeveer allemaal de laatste drie zouden kunnen zijn. Na een paar iets
beter te bekijken zag ik dat de bekers en kelken ooit in allerlei
verschillende takken van sport waren uitgedeeld met afslagen van
zwemmen, roeien, paardensport, vissen, schietsport, balgooien,
zeskampen, hoog-, laag en verspringen en ga zo maar door.
- 'Geweldig,' sprak ik euforisch 'dat niveau hoop ik in de
petanque-sport ook ooit nog eens te halen. Ze zijn toch wel allemaal
van de petanque?' vroeg ik overbodig.
- 'Maar natuurlijk, meneer! Allemaal,' loog hij in zijn eigen droom,
'in binnen- en buitenland, allemaal gewonnen met petanque!'
Misschien moet ik de droom van dit mannetje maar mee gaan dromen want
zoveel bekers zullen voor mij nimmer zijn weggelegd. En wie weet word
ik in die droom dan ook nog een groot gastronoom op de koop toe.
© Piet/er Bult