Uitvinder
Terug naar Verhalen
Terug naar Nederlands
Home
Uit de bundel 'Petanque op klompen':
Uitvinder
Naast het feit dat mijn allerbeste
vriend Jan een grappenmaker maar ook een zeer behulpzaam en goed mens
is, is mijn vriend Jan ook een man met gouden handjes en af en toe
zelfs een groot uitvinder.
Voor een samenkomst op 30 februari j.l.
had onze petanque-vereniging op verzoek van mijn vriend Jan de gehele
internationale pers uitgenodigd voor de presentatie van een
onderhoudsvrije speelbaan. Om halftien druppelden de eerste
internationale journalisten uit binnen- en buitenland binnen in de
kantine en werden onder het genot van versgezette koffie verwelkomt
door onze voorzitter.
Na het welkomstwoord werd mijn vriend
Jan naar voren gevraagd om zijn uitvinding van de onderhoudsvrije
speelbaan te demonstreren en tot in details toe te lichten. In drie
talen (Plat, ABN en een mondvol Fries) begon vriend Jan zijn verhaal
over met kunsthars verstevigd kippengaas met een grasmat van oude
lappen patchwork en vloerbedekking voorzien van een fijne laag
plastic kiezels. Het geheel kon mechanisch verticaal op en neer
bewegen, zowel naar beneden als naar boven. In de onderste stand rust
het geheel op een mat van zelfherstellend schuimplastic voorzien van
gaten voor een gedegen afwatering. En in de bovenste stand kan de
kiezellaag op de speelmat al trillend weer als gladgeharkt op orde
worden gebracht.
Natuurlijk had mijn vriend Jan een -
weliswaar kleinschalige - maquette gemaakt om het geheel te
demonstreren. Uit de binnenzak van zijn colbert haalde Jan een
beduimeld sigarenkistje te voorschijn. Onder de doos zaten een
vijftal plastic buisjes geplakt die mij het meest deden denken aan
het soort rietje waarmee de inhoud uit een glas of fles kan worden
gedronken. Jan noemde die rietjes evenwel een vernuftig
drainage-systeem. Aan alle vier zijden van de sigarendoos zaten
kleine hendeltjes en slingertjes. Mijn vriend Jan legde uit dat het
hier een handuitvoering betrof maar dat die tegen een meerprijs kon
worden uitgevoerd met elektromotoren of voor eventueel afgelegen
gebieden ook wel met motoren op fossiele brandstof.
Proefondervindelijk had Jan goede ervaring met motoren uit een oude
2cv. Ook konden tegen een meerprijs in de zijkanten sproeiers worden
aangebracht voor beregening van de baan tijdens het droge seizoen.
Natuurlijk wilde de grote pers het
systeem zien werken. Jan trok dan aan een hendeltje en draaide
vakkundig aan een slingertje. Inderdaad kon je de plastic kiezels
zien bewegen (of kwam dat door het schudden van de hele
sigarendoos?). Een Franse journalist stelde een vraag over de
bevloeiing en afwatering van het systeem. Daarop pakte Jan vanachter
de bar een glas, vulde dat met water en goot de inhoud bovenop de
sigarendoos. En wonder, nog geen seconde later stroomde het water
onder de doos uit of langs het vernuftig drainage-systeem. Toen een
Duitse persfotograaf vroeg het deksel van de doos even te willen
lichten om daar een foto van te kunnen maken sprak mijn allerbeste
vriend Jan de gedenkwaardige woorden: Dat gaan wij niet doen want
daarmee zou ik het geheim van de uitvinding verklappen...
© Piet/er Bult