Anansi - Lessen in lienen
Weeromme naor Anansi
Weeromme naor Klassiekers
Weeromme naor Stellingwarfs
Home
Anansi - Lessen in lienen
Meester Superspinne Anansi hadde honger. Geld moe'k hebben, docht hi'j,
wie geld het, hoeft gien honger te lieden. Mar hoe koj' an geld? Ie kun
d'r veur warken, aj' daor nocht an hebben, ie kun et stelen, aj' slecht
binnen en ie kun et ok lienen, aj' teminste goeie vrunden hebben. Ik
hebbe gien nocht om slecht te wezen, mar he'k wel genoeg vrunden, die
wat veur een vrund overhebben? Zo zat Meester Superspinne Anansi te
prakkeseren en et duurde niet lange of hi'j gong op pad om links en
rechts geld te lienen. Omreden hi'j een mooie keuvel over him hadde,
hadde hi'j al vlogge genoeg centen bi'j mekeer liend om een peer
maonden lekker te eten en te drinken.
"Wanneer krie'k et weeromme?" Wat is dat now vervelend, vun Meester
Superspin, da'k rondomme wao'k komme etzelde lietien hieltied heur:
Wanneer krie'k et weeromme? Hoe kuj' wat weerommegeven waj' niet
hebben? "A'k et niet weerommekrieg, maek ik je van kaant!" Daor mos
Anansi om lachen. Wie zee zoks stoms? "Ikke," gromde Tieger Tigri. "Mar
dan zit ie nog zonder centen en mit een liek op 'e koop toe." "Kan me
niks schelen," zee Tieger Tigri. "Dan wee'k in ieder geval daj' niet
langer mooi weer speulen van mien centen."
Hén, wat vervelend now, docht Anansi, now za'k toch wat uutvienen
moeten. Hi'j leup de bos in om nao te daenken en wie leup hi'j daor
tegen et lief? Een oolde, ienzeme, starvende olifant! "Ik waeke wel!"
zee Anansi en hi'j gong naost Olifant Asaw zitten tot die wegraekte en
doe nam hi'j him vlogge zien huud of. Now nog een mooi verhael
bedaenken, docht Anansi. En even laeter zee hi'j tegen himzels: "Ik heb
et!" Hi'j struupte in de huud van de olifant en zag d'r staondebiens -
klein as hi'j was - as een vermaegerd ziek beest uut. Zo zakkebaande
hi'j et dörp in.
"Wat is d'r mit jow?" reup iederiene. "Wat ziej' d'r uut, pake Asaw,
bi'j' ziek?" "Doodziek," kreunde olifant-Anansi, "doodziek, nog
krek niet dood. Ha'k Anansi mar gienertied om mien geld vraogd." "Mar
wat is d'r dan gebeurd?" vreug iederiene.
"Now, ie weten toch da'k Anansi centen liend hadde." "Ik ok, ik ok,"
reup alleman. "En now ha'k zels geld neudig en doe he'k et him
weerommevraogd." "Wi'j ok, wi'j ok!" reup iederiene. "Mar doe wol hi'j
et nog niet weerommegeven," zochtte olifant-Anansi. "An mi'j ok niet!"
galmde et hiele koor van schuldeisers weer. "Ik maek je van kaant, reup
ik." Daor wodde iederiene stille van.
Hiel zaachies zee Tieger Tigri: "Dat heb ik ok zegd. Daor he'k ok al es
mit driegd." "Ha'k et mar gienertied daon," steunde olifant-Anansi.
"Anansi spi'jde op me..." "Oooh..." Iederiene vuulde wat d'r kommen
zol. "Sund die tied bin ik mezels niet meer. Ik kan niet meer eten, ik
vuul me zo ziek, ik vuul me zo ellendig. Waoromme he'k mien geld toch
weerommevraogd? Ha'k et mar niet daon!" "Zwatte keunst," wus iederiene.
"Ik gao weer naor de bos toe," zee olifant-Anansi. "Misschien kom ik
wel gienertied weeromme."
Iederiene zakkebaande naor huus. De aanderemorgens leup Anansi vrolik
fluitend deur et dörp. As hi'j iene tegenkwam, reup hi'j: "Aj' je
centen weeromme hebben willen... dan kuj' et vandemiddag wel bi'j me
ophaelen kommen!" "Nee, laot mar, dat hoeft niet meer. Laot mar
zitten," zee iederiene.
Wat is et toch prachtig aj' goeie vrunden hebben, docht Anansi, stapte
bi'j de Chinees binnen en bestelde een groot bod nasi-extra.
Superspinne Anansi zat in grote geldnood en hi'j besleut om zien
slimheid te bruken om an een hiele protte geld te kommen dat hi'j niet
weeromme hoefde te betaelen. Anansi gong naor meneer Kakkerlak en vreug
him duzend gulden te lien. Over twie weken zol hi'j et geld eerlik
weerommegeven. "Goed," zee meneer Kakalaka Kakkerlak en hi'j gaf Anansi
duzend gulden. Dat gaot goed, docht Anansi en hi'j gong naor meneer
Haene Kakafowroe mit etzelde verhael. Et lokte him weer en mit
twieduzend gulden in de buse trok hi'j deur naor meneer Awari
Buidelrotte, naor Ba Tigri Tieger en naor meneer Ontiman Jaeger. Van
ieder van heur kreeg hi'j duzend gulden, al mit al hadde hi'j
vuufduzend gulden liend.
Doe de twie weken omme weren, stuurde hi'j bericht naor zien
schuldeisers: ze mossen mar bi'j him langskomen, lao'we zeggen op
zaoterdag, de iene om elf ure, de aander een kertier laeter, en de
aander weer een kertier laeter, en gao zo mar deur.
Goed, die zaoterdag kwam meneer Kakkerlak as eerste. Hi'j wodde netties
ontvongen deur Anansi, kreeg een draankien anbeuden, mar... veurdat
hi'j een slokkien nemen kund hadde, zag meneer Kakalaka Kakkerlak in de
veerte meneer Haene ankommen. Wat een schrik! Hi'j sprong op en zee
tegen Anansi: "O jee, daor komt mien grootste vi'jaand an." "Vi'jaand?"
vreug Anansi kwaanskwies. "Ja, ie weten toch wel, meneer Haene!" "Die
man, Kakafowroe... Wat een onzin, hi'j is een vrund van mi'j, krek as
ieje. Hi'j komt op bezuuk." "Nee toch! Anansi, dat kuj' me niet andoen.
Zoe'n iene mag mi'j hier niet antreffen." "Niet?" zee Anansi. "Gao dan
mar vlogge schoelen in dat kleine kaemertien hiernaost en laot niks van
je marken."
Anansi gong meneer Haene integen en vertelde him een peer mooie
verhaelen wiels hi'j Haene in zien huus uutneudigde. Meneer Kakafowroe
Haene luusterde beleefd naor Anansi, tot... hi'j Awari Buidelrotte
ankommen zag. "Wat het dat te betekenen!" kukelde Kakafowroe Haene, "ie
weten toch dat Awari en ikke niet goed mitenneer opschieten kunnen."
"Oei, nee" zee Anansi, "dat wus ik niet heur, dat hool ik allemaole
niet bi'j, wie ruzie het mit wie, mar ie meugen wel in dat kaemertien
hiernaost op me waachten. Dan betael ik je dommiet die duzend gulden
weeromme." Meneer Haene gong et kaemertien in, zag meneer Kakkerlak in
een hoekien zitten bibberen, groette niet, pikte die zonder perdon op.
Begriep ie de zet van die betoefte Anansi al? Doe meneer Awari in de
spreekkaemer van Anansi zat, zee Anansi dat hi'j even de pepieren veur
de ofrekening van de duzend gulden haelen zol. En wie zag Awari in de
veerte ankommen? Et meerst gevreesde dier van et dierenriek: tieger
Tigri! Hi'j sprong op en op datzelde stuit kwam Anansi weeromme: "Wat
stao ie daor, waoromme zit ie niet? Hej' gien tied?" "Et is niet da'k
gien tied hebbe, mar die meneer die daor ankomt, is een hiel gemienen
iene. Ik mag him niet. Ik hadde niet graeg dat hi'j mi'j hier antreffen
zol."
Anansi dee weer krek as hi'j verbaosd was: "Dat mien ie toch niet! Die
man is mien vrund, krek as ie mien vrund binnen. Wi'j hebben een
ofspraoke om t'aovend naor een feest te gaon en hi'j komt heuren as et
nog deurgaot. Maek je gien zorgen, hi'j blift niet lange. Mar aj' him
echt niet treffen willen, gao dan mar even in et kaemertien hiernaost.
As hi'j vot is, kriej' je centen." Haostig gong Buidelrotte et
kaemertien in, waor hi'j meneer Haene in een hoekien zag. Hi'j vreug
him niet of hoe die daor kwam, mar peuzelde him vot-en-daolik op.
Onderwiel was Tigri Tieger ok an kommen, die tegenover Anansi klaegde
dat hi'j zoe'n honger hadde, hi'j hadde eins zin an Awari-vleis... as
Anansi zien geld veur him hadde, dan kon hi'j naor de mark om
Awari-vleis te kopen! Wat komt dat goed uut, docht Anansi en hi'j zee:
"Ie bin mien beste vrund, daorom he'k een verrassing veur je! Netuurlik
he'k de centen veur je, mar kies eerst es in dat kaemertien hiernaost."
Tieger was slim ni'jsgierig en hi'j leup drekt et kaemertien in... Ie
begriepen wel dat Awari zien daegen now teld weren. En wie kwam d'r doe
an? Krek, Ontiman Jaeger, die altied mit zien hond lopt. Meneer Jaeger
klopte op de deure: "Klop, klop, klop." Anansi leut him d'r in en die
hond begon vot rond te sneupen en te blaffen... veur de deure van et
kleine kaemertien. "Daor zit wat!" zee Jaeger. "Kan haost niet," zee
Anansi. "Daor moet wat zitten," hul Jaeger vol, "aanders zol mien hond
niet zo blaffen." En hi'j pakte zien oolde pook, leup et kaemertien in,
zag Tieger, twiefelde gien mement... mar scheut him in ienkeer dood.
Op dat stuit kwam Anansi eerst goed in aktie, hi'j begon te raozen en
te jammeren: "Hoe kuj' me dit andoen? Weej' hoe muuilik et is om een
levendige tieger te vangen! Disse was veur de Keuning, morgenvroeg mo'k
'm bezorgen en now flik ie me dit. Wat moe'k doen? Hoe moe'k veerder
leven? Hihihihi, sniksniksnik."
Jaeger wodde d'r verlegen van. "Om hoevule geld gaot et?" vreug hi'j.
"De Keuning zol mi'j vuufduzend gulden geven," snotterde Anansi.
"Luuster," zee Jaeger, "ik zal et goedmaeken. Jow schuld bi'j mi'j was
duzend gulden. Die trek ik d'r of. Om hoevule gaot et dan nog?"
"Vierduzend," goelde Anansi. "Hier," wees Ontiman, "hier hej'
vierduzend, en hool asjeblief op mit goelen." Zo is de slimme Anansi
van zien schulden ofkommen en ok nog vierduzend gulden rieker wodden as
eerst de bedoeling was.
© Piet/er Bult (vertaeling)