Anansi - Lest de gedaachten

Weeromme naor Anansi
Weeromme naor Klassiekers
Weeromme naor Stellingwarfs
Home


Anansi - Lest de gedaachten van de hemelgod

Nyankopon de hemelgod hadde drie kiender: Esum de naacht, Israne de maone en Owia de zunne. Hi'j besliste dat ze alle drieje in verschillende dörpen wonen mossen. Hi'j stuurde ze vot en ieder bouwde him een dörp. De hemelgod, die et meerst van Owia hul, mos nao verloop van tied iene van zien zeunen anwiezen as zien opvolger. Hi'j schilderde een stoel zwat en zee tegen zien onderdaonen: "Wie van jim kan mien gedaachten lezen?"

Kwaku Anansi de spinne kwam in de bienen en verklaorde: "Ik kan je gedaachten lezen." Hi'j vertelde iederiene dat hi'j Nyankopon zien kiender haelen gaon mos en vertrok. Onderwegens begon oonze vrund een betien an himzels te twiefelen. Ik zee now wel da'k de gedaachten van de hemelgod lezen kan, mar dat was een leugentien, docht hi'j. Wat moe'k eins bi'j zien zeunen doen gaon? De spinne plokte iene vere van iedere voegel die hi'j op zien reize tegenkwam en plakte die an zien eigen lief. Op die meniere vleug hi'j opdirkt as een voegel weeromme naor et dörp van Nyankopon en laandde op een toeke van de gyedua-boom. Iederiene begon opgewunnen te gillen: "Ye-e-e-e!" want zoksoorte voegel hadden ze gienertied zien.

Nyankopon kwam uut zien huus en stuurde iederiene vot. Hi'j mompelde bi'j himzels: "Och, was Anansi hier mar, die zol grif de naeme van disse vremde voegel weten hebben. Ik vraoge mi'j trouwens of as die spinne warkelik mien gedaachten lezen kan. Dan zol hi'j weten da'k et liefst mien zeune Owia as mien opvolger anwiezen zol. Him acht ik daor et meerst geschikt veur. Mar ik moet een proef nemen, waorbi'j alle drieje mien kiender een eerlike kaans kriegen. Vandaege he'k een kintinkyi-yam opgreuven, en an diegene van mien kiender die de naeme van de yam wet, za'k de zwatschilderde stoel van weerdighied geven. Kwaku Anansi gaot ze now haelen. Begrotelik, hi'j zol grif de naeme van disse voegel weten hebben."

Anansi wus genoeg en vleug vot. Doe hi'j op een veilige ofstaand was plokte hi'j de veren van zien lief veur hi'j veerdergong. Eerst kwam hi'j an in et dörp van Esum de naacht. Hi'j zee: "Je vader het zegd daj' bi'j him kommen moeten."
"Goed," zee de naacht, "dan kuwwe tegere gaon."
"Ik bin nog niet zoveer," zee de spinne, "ik moet eerst naor je breurs de zunne en de maone. Zi'j wodden ok verwaacht."
"Blief dan toch minstens eten," drong Esum an, en hi'j gaf Anansi reusterde maïs. Doe die op was gong Anansi d'r weer van deur.

Ankommen bi'j Osrane de maone zee hi'j: "Je vader het zegd daj' bi'j him kommen moeten."
"Goed," zee de maone, mar veur hi'j gong plette hi'j wat yam en beudt de spinne een maoltied an. Nao et eten leup Anansi naor et dörp van Owia de zunne. Weer zee hi'j: "Je vader het zegd daj' bi'j him kommen moeten." Daor hadde de zunne gien bezwaor tegen, mar hi'j wol Kwaku Anansi ok te eten geven en slaachtte een schaop veur him. Nao et eten gongen ze op pad.

Doe ze haost in et dörp van de hemelgod ankwammen fluusterde Anansi:
"Luuster, Owia. Je vader wil vandaege de kwessie van zien opvolging regelen. Hi'j het een stoel zwat verfd. Hi'j zol et liefste willen dat ie in zien voetstappen gaon zullen. Vandemorgen het hi'j een yamwottel opgreuven. Diegene van jim die de naeme van de yam zeggen kan, krigt de stoel en daorbi'j ok de weerdighied van zien opvolging. Now dan, et gaot over een kintinkyi-yam. Vergeet et niet. Om je te helpen neem ik twie trommels mit. As iene op de kleine trommel speult klinkt et zo: firi bomo firi bomo. Dan zal de grote trommel bescheid geven mit: kintinkyi bomo kintinkyi bomo. Vergeet et niet."

Doe kwam iederiene saemen op et hiem van de hemelgod. Plechtig nam die et woord: "Mien zeunen, ik hebbe jim roepen laoten veur een belangrieke angelegenhied. Zien jim hier disse zwatschilderde stoel? En zien jim ok die yamwortel daore? Diegene van jim die de naeme van disse yamwortel wet krigt de stoel en zal mi'j opvolgen. Esum de naacht, ie bin mien ooldste zeune. Ie meugen beginnen."

De naacht docht diepe nao en zee: "De yam hiet pona." Alle meensken reupen: "Ye-e-e-el"
"Mien twiede zeune Osrane de maone mag et now zeggen." De maone zee: "De naeme van de yam is asante." Weer reupen de meensken: "Ye-e-e-el"
"Now mien twie ooldste kiender et zegd hebben is de jongste an de beurt. Zunne, hoe hiet disse yam?" Prompt sleug Kwaku Anansi op de kleine trommel: firi bomo firi bomo! En de grote trommel zee doe: kintinkyi bomo kintinkyi bomo!

Zelsverzekerd stapte Owia naor veuren en zee: "Doe ik nog hiel klein was nam mien vader Nyankopon mi'j vaeke mit op zien kuierties. Hi'j het me doe de naemen van alle yamsoorten leerd, en ik bin niks vergeten. Dit is een kintinkyi-yam." Iederiene reup drie keer: "Aeeee, aeeeeee, aeeeeee!"

Nyankopon sprak zien oordiel uut: "Mien beste Esum, ie bin de ooldste mar ie bin d'r in slaegd om alles wa'k je leerd hebbe te vergeten. Daorom beslis ik hier en now dat alle kwaodaorige dingen heur oorsprong vienen zullen tiedens de naacht. En ie, Osrane, hebben mien woorden ok niet ontholen. Daorom zullen alliend kiender in je locht speulen. Ie daorentegen, Owia, hebben mien lessen niet vergeten. Ie hebben mien raod goed in je opneumen. Ie zullen de leider wezen. Iederkeer as d'r wat van belang regeld wodden moet zal dat overdag gebeuren, onder jow waekend oge."


© Piet/er Bult (vertaeling)