Anansi - Op een tieger

Weeromme naor Anansi
Weeromme naor Klassiekers
Weeromme naor Stellingwarfs
Home


Anansi - Op een tieger

Spinne Anansi hadde weer es wat bedocht. Hi'j vertelde de Keuning dat hi'j op een tieger rieden kon krek asof dat een peerd was. De Keuning lachte him uut en zee:
"Zoe'n kleine spinne as ieje... Hoe zol ie een geveerlik beest as een tieger in bedwang holen kunnen? Lao'me toch niet lachen."
"Ik zal 't je zien laoten," zee de meester superspinne Anansi. "Gaon jow mar over een ure op jow balkon staon, dan zuj' es zien."

Anansi gong naor huus toe en reup zien vrouw, Akoeba.
"Waor is dat bedurven ei daj' vandemorgen veur mi'j bakken wollen bleven? Ie hebben et toch niet votsmeten!" raosde hi'j.
"Ie weten da'k gienertied wat votsmiet. Kiek mar es in de aske-emmer," raosde Akoeba weeromme. "Wat bi'j' now dan weer van doel?"

Anansi zee niks weeromme, hi'j hadde grote haost. Hi'j viste et ei uut de aske-emmer, stopte et zo in zien mond en leup zo hadde hi'j kon naor et huus van de tieger Tigri. Veur die zien deure leut hi'j him innenneer zakken en begon luud te jammeren:
"Och, wat bin ik ziek. Och, wat moe'k now doen. Ik daenke da'k dood gao..!" Tieger Tigri kwam hadde tot huus uut lopen:
"Wie gaot d'r dood?"
"Ikke!" jammerde Anansi.
"Wat is d'r dan mit je?"
"Ik weet et niet, mien wange is hielendal opzwöld, kiek mar es." De Tieger dee van de weeromstuit een stappien terogge en zee:
"Ie stinken alderheistelikst uut je bek! Ie moe'n neudig naor de dokter!"
"Dat hael ik niet meer," kreunde spinne Anansi. "Lao'me hier mar dood liggen te gaon." Tieger Tigri kon et zo niet langer anzien:
"Zal ík je naor de dokter toe brengen?"

Zo..., docht Anansi, et begin is d'r. "Ik kan niet iens op 'e bienen staon," goelde hi'j.
"Kom," zee tieger Tigri, "klim mar op mien rogge." Anansi perbeerde et, mar doe hi'j uutaendelik op Tieger zien rogge zat, leut hi'j him d'r an de aandere kaante weer vanof roegelen.
"Au, now he'k ok nog een bien stokkend."
"Za'k een kussen haelen?" stelde Tigri veur en hi'j vleug zien huus in om even laeter mit een kussen weeromme te kommen. Anansi keek d'r naor en schuddede zien heufd:
"Wat he'k daoran, a'k me nargens an vaasteholen kan?"
"We hebben een touw neudig," bedocht tieger Tigri.
"Ik neem et in de mond en ie holen de uutaenden dan mar vaaste. Ik hebbe grote starke tanen, dat ie kun trekken zo hadde aj' willen." Anansi klom weer op de rogge van de tieger en zat now mooi 'in et zadel' mit de 'teugels' in 'e haand.

"Zuwwe dan mar?" vreug tieger Tigri.
"Now, veuruit dan mar," fluusterde Anansi. "Wai, wai, wai," goelde hi'j even laeter. "Wat he'k een piene. Ik daenke niet iens da'k de dokter haele."
"Ik kan wel vlogger," zee tieger Tigri. Anansi lachte in himzels en jammerde tegen tieger Tigri: "Au, au, now ie zo galopperen, krie'k last van muskieten."
Tieger Tigri stopte bi'j een boom: "Pak dan een takke en slao ze daormit van je of." Now hadde Anansi ok nog een zwiepe die hi'j knallen laoten kon, wiels hi'j as een keuning de stad binnenree, langs et peleis van de Keuning. Die kon zien ogen niet geleuven.
"Anansi ridt op een tieger!" reup hi'j. Alleman kwam te kieken, de Keuninginne en alleman an et hof.

Anansi spi'jde et ei uut zien mond, trok an de teugels en leut de tieger vlak veur de keuning ho-holen.
"Een kleine spinne as ik, hèn," raosde hi'j triomfantelik naor de keuning. Tieger Tigri kreeg deur dat d'r wat niet hielendal in de haoke was.
"Moe'we niet naor de dokter?" brulde hi'j.
"Nee, tot hiere is wel goed. De Keuning zal mi'j now een beloning geven omreden ik jow bereden hebbe, Tigri." Tieger Tigri schaemde him dood dat hi'j him zo beetnemen laoten hadde.
"As beloning maj' mit je hiele gezin bi'j mi'j kommen te wonen, Anansi," beud de Keuning an. En zo is 't ok gaon en kommen: alderdeegst peleizen bin sund die tied niet meer vri'j van spinnen en spinnewebben!


© Piet/er Bult (vertaeling)