November

Weeromme naor Rilke
Weeromme naor Klassiekers
Weeromme naor Stellingwarfs
Home


November

De maond begon dit jaor met taoie zoemer,
lui nog en ok lauwe, zunsverduustering
pasteltinten, ooldblauw en ooldroze
poppehuzen an de horizon.

D’r was briedvoerig wegraekt en ok
godsgruwelik veurbi’jgaon deur
oolde meensken en deur dingen.

Vergaankelikhied die om him
henne vrat as een draek. Niet
iéne sekonde die d’r niet an gong
in zien hiete aodem. Et hier en now
ondaenkberder as iens.

Mit Alderzielen kwam de rust.
Bokaolen mit krysaanten hullen
de waacht op tegelvloeren in de bos.
Dode-akkers van pollitoerd greniet.

Koolde dieze onttrok de bloemen an
et oge. Ze kregen zwatte voeten,
kooldvuur in een troebel battien.
Mar de winter leut nog even
op him waachten.

Now trilt et laetste blad as een
vergeten buusdoek in een maegere
haand die perbeert om dag te
zeggen wiels hier gieniene is
om naor te zwaaien. Oranjerood
tegen een posseleinen hemel.

Alle terrassies in de stad
bi’jenneeruuld en in serres
opsleugen. De zunne zicht bliek,
seins slat de maone een wak
dwas deur de wolken.
De storms van dit jaor -
zi’j woedden binnenshuus.

Now trilt et laetste blad waor de
kleur in uutgaot. Loslaoten zal et,
valen en mit aanderen verfrommeld
votraeken tussen bomen of wegraeken
op een grote barg mit lotgenoten.


© Piet/er Bult (vertaeling)