Oktober

Weeromme naor Rilke
Weeromme naor Klassiekers
Weeromme naor Stellingwarfs
Home


Oktober

Et is haast en de zunne legt zien haand
in mien nekke. Niet minder zaachte vaalt
de aovend in de tuun en op et terras
waor wi’j opgaon in schaad.
Oonze stemmen verkrummelen tot
woorden en oonze aosem de hieltied
meer veraandert in dauw en dieze.

Spinnenwebben vroeg in de morgen,
roestig en stille de bomen waor et
locht zien messen deurhenne stikt,
roodkeuper en goold en scharp,
alle punten stipt in verlangen,
venien dat rokt naor venillie.

We hebben gelok, zeggen we iedere
aovend, dat et niet regent, dat de tied
lieke sloom wodden is as wapsen
in halfslaop en verzaedigde moggen.
We vergeten dat pastel de tint is
van wat uutdooft en starft.

Et is haast en de zunne legt zien hand
in mien nekke. Ik zwarf deur de stad
en a’k mar lange genoeg ommedwael
komt zi’j me opiens integen,
verstopt heur aachter een boom,
komt weer teveurschien, knipoogt,
spreidet heur aarms, tilt mi’j op.


© Piet/er Bult (vertaeling)