Mit Murphy op vekaansie

Weeromme naor Verhaelen
Weeromme naor Stellingwarfs
Home


Mit Murphy op vekaansie...

Deensdagmiddag, opiens kowwe d'r aachter dat de postbakkies 'in' en 'uut', zo goed as leeg binnen, we kieken mekeer es an en ik zegge tegen et maegien, ik zegge: zuwwe d'r een peer daegen op uut? Waor woj' henne, vragt ze mit gleensterogies? Naor Zweden, stel ik veur, en ie hebben krek iene dag om je klaor te maeken, donderdag gao'we vot. Zoks klinkt misschien wat autoritair mar dat is et ditkeer niet...

Donderdagmorgen rond een ure of zesse morgens gaot de wekker. We kieken mekeer es slaoperig an en ik zegge, ik zegge: gao'we, of dri'jen we oons nog es omme en blieven lekker thuus. We gaon, zegt ze. We gaon, echo ik heur nao. We springen uut et waarme nust en onder de douche. Et trekkerstentien en alles wawwe dochten nog meer bruken te moeten veur een reize naor Zweden hawwe aovens teveurend in de gerage klaorzet en staon now binnen et ketier in de auto inpakt. Op 'e kop of 8:00 ure, de kilemeterteller op 11777 en een dikke pottemenee (dochten we) reden we vot. Zweden, here we come...

Tot an de greens bi'j Ni'je Schaans hawwe hielemaole gien centien piene. Liekeveer d'r nao ok niet. Argens tussen Bremen en Hamburg mowwe veur de eerste keer 'vremd' tanken. (Gewoonlik tanken we in Berkoop en lao'we et de hiele maond opschrieven.) De tank volsmieten mit dieseleulie was et perbleem niet, mar dat verrekte ofrekenen, daor gong et mis, en dit zol niet de ienige keer wezen dat et goed mis gong, disse reize. Betael ie even, vraog ik Emmegien. Kuj' dat zels niet doen, vragt ze. Now, mien Duuts hoolt niet over, ie bin daor vule beter in, sliem ik. Ze trapt d'r niet in en dus loop ik naor et kantoor van de bezinejuffer. Poempe noemer noin, zeg ik in mien beste fonetisch Duuts tegen et maegien aachter et dikke glas. Vunvenvuuntsiech oiro, geft ze as bescheid. Dat hadde ze now niet zeggen moeten...

Ik doe een greep in mien kontbuse en verneem da'k de verkeerde broek anstruupt hebbe. Niet dat disse broek niet goed genoeg was of zo, mar d'r zat niks in de kontbuse, en dat is aanders meerstal wel et geval. Niet da'k d'r ok mar een betien vertrouwen in hebbe, mar ik vuul ok even in alle aandere busen. Jammer, allemaole etzelde risseltaot: niks, nada, nothing an centeraosie. Shit..! Ik loop even naor de auto om de pottemenee, zeg ik - now mar - gewoon in 't kroem, en mit loop ik et kassakantoor uut.

Doe mi'j jow pottemenee even, zeg ik tegen Emmegien. Is 't weer zo, bromt ze weeromme, mar pakt wel drekt heur tassien. Hier, betael hier mar mit zegt ze, en geft me zoe'n op 'e pof kopen kaortien. Mit een poerbest zin loop ik weer naor et maegien aachter et glas van de kassa en zegge: now, kiek es an, daor bin 'k alweer. Poempe noin, zee 'k nog es, mar dat wus ze nog wel. Ze wees me een kassien an wao'k et kaortien instikken of deurhaelen mos. Die beide kan 'k gienertied utenneer holen. Mar al wat gebeurde, niks, nada, nothing. Ik hadde liekegoed een stok husiespepier in dat ding drokken kund. Haben zie ain andere karte, verston ik van et maegien aachter 't glas? Was bedoelen sie, zee'k weeromme. Mit hanen en voeten begreep ik dat disse kaorte niet veur heur systeem geschikt was en da'k een kaorte van een aander mark bruken mos. Now, help eerst die aanderen mar even dan za'k zien da'k een aandere 'karte' vienen kan.

Et vrommes da'k veurgaon leut hadde zo te zien een goeie kaorte. Doe ze klaor was vreu'k heur nog a'k heur kaortien niet even bruken moch. Ze keek me driekeer op-en-daele an en biesde vot. Goeie raod is in zoe'n geval niet te koop aj' gien pottemenee in de kontbuse hebben mar mien Emmegien is een bliksems ding, veural as 't om kot deur de bocht oplossings gaot. Ikke weer naor de auto. Dat kaortien is niet goed, zeggen ze, zee 'k. Et moet van een aander mark wezen. Hej' nog een aandere? Jaowel, mar die dot et vaaste niet want dat is een klaantekaorte en daor staon de punten van de supermark op. Doe mar, zeg ik, dan hewwe in ieder geval oonze goeie wil toond. Mit een big smile en een puntekaortien van de supermark stap ik weer naor et maegien aachter de kassa. Bingo! Die dot et ommeraek, zegt ze. Zie haben betsaald, danke sjeun, oent auf wiederzeen. Ja, ok daankewel en tot kiek es...

Mar, hoe now, vragt Emmegien. Wat moe'we zonder centen en dan zoe'n aende vot? We moe'n mar weer op huus an zeker? Now, zeg ik, ik zegge, et is meerstentieds de gewoonte daj' eerst eten en dan naotied betaelen en zo doe'we dat onderwegens ok mar wat, eerst slaopen en aanderemorgens betaelen. Mien Emmegien geleuft d'r niet zo in, zie ik heur daenken. Ik hebbe d'r gien nocht an om nao iene tankvol alweer op huus an te gaon. Kom, we gaon richting Poetgarden, stel ik veur. Dan weer een hiel schoft stille, dan weer in heftige diskussie rieden we de grote autobaan op naor Poetgarden. Ja, en ie daenken daj' de boot op kommen zonder te betaelen zeker, tettert ze mi'j scharp in de oren. Daor het ze mit recht een punt vanzels. Nee, ie kommen de boot niet op zonder veurof een kaortien te kopen. Mit bus of trein kuj' zoks nog wel es perberen mar op een boot he'k dat inderdaod gienertied mitmaekt.

Now, zeg ik, ik zegge weej' wat, we nemen de proef op de som in et eerste et beste dörp. Daor gao'we naor een supermark en betaelen weer mit dat puntekaortien van jow. As et lokt gao'we veerder, as 't niet lokt gao'we drekt op huus an. We bin 't iens en nemen de eerste de beste ofslag en zuken de plaetselike supermark op. We doen een peer kleine, haost wat onzinnige bosschoppies en lopen naor de kassa. Zonder een spier te vertrekken stop ik et puntekaortien in et betaelapperaot en waachte onder hoogspanning of op de dingen die gebeuren gaon. Hoyza!!! Opni'j zicht dat malle apperaot oons puntekaortien an veur een dikke pottemenee. Dit wodt of een goedkope of een hiele dure vekaansie, stellen we vaaste. Of et kost niks of we wo'n oppakt...

Een kilemeter of wat veur de boot zaggen we een pracht van een bottien dat naor een camping wees an de rechterkaante van de snelweg. Of zuwwe hier mar een naacht blieven, zeggen we tegen mekeer. As d'r al wat vreselik verkeerd gaot dan kuwwe beter van hier weg weer naor huus toe rieden as dawwe ienkeer over dat grote waeter gaon binnen. Seins is vrouwelogika nog zo gek niet. We zuken de ingang van de camping en holen oons veerder gewoon van de domme bi'j de juffer van de ontvaangst. An oonze paspoorten zicht ze dawwe van goeie komof binnen. We meugen de tente opzetten wao'we mar willen, en dat doe'we dan ok, ok al is 't nog vroeg zat om op bedde. Nao een kuier over de camping en een klein stokkien de weg uut kopen we in de kantine ieder een slaopmussien, beredden et bezwiete lief en willen in oonze slaopzak duken... Shit, laot de metras now leeglopen wezen! In de blote onderbroek zuken we de opblaospompe in de auto en beginnen driftig te pompen. Zo, dat liekt aorig beter. Bi'j et eerste ommedri'jen kowwe d'r aachter dawwe weer zonder locht op de hadde grond liggen. Kl*te metras... Rotmoezen... en niks gien plakspul mitneumen vanzels.

Opmaeken...

Rond een ure of achte morgens kommen tegenover oonze tente een man van haost vuuftig en een maegien van tegen de achtien uut een grote caravan. Gelokkig hawwe even eerder de moeke (hewwe mar anneumen) ok al zien, aanders zowwe d'r haost wat van docht hebben. Et maegien gaot op een stoel midden op et grös zitten en - hewwe mar anneumen - heur vader begint heur haor in medel te knippen. Hi'j leek oons d'r mar wat behendig in. Hi'j gong tekeer mit kammegien en schere en smeerde d'r ok nog es van alles in. Now kuj't geleuven of niet vanzels mar de beste man pakte ok een soorte van poeierdeuze en kleurpotloden en zo, en maekte d'r een hiel mooi opmaekt maegien van. Zoks hawwe gienertied zien, dat een vader zien dochter morgens opmaekt. Ie zollen haost daenken dat hi'j d'r wat graeg vanof wil. Even laeter was moeke an de beurt en die wodde lieke mooi maekt...


© Piet/er Bult