Onbestaonber bestaon
Weeromme naor Verhaelen
Weeromme naor Stellingwarfs
Home
Onbestaonber bestaon
Kot nao middernaacht trok meneer Jansen de deure aachter him dichte. De
deure van de grote komputerruumte van de baank. As systeembeheerder mit
al meer as twaelf dienstjaoren was hi’j wel vaeker degene die as laeste
et gebouw uutgong. Nao nog een laeste kontrole, leut et him anzien dat
et de ankem naacht niet aanders vergaon zol as aandere naachten. Krek
as alle veurige naachten zollen disse naacht ok weer, de daegelikse
mutaosies van alle bi’jkantoren weer verwarkt wodden in de grote
centraole komputer. Bi’j et ofsluten van de deure kwam d’r hiel even
een glimpien om de mond van meneer Jansen. Zien gedaachten dwaelden
hiel even weromme naor de wisseling van et milennium, now al weer een
peer jaor leden. Hoe hadden ze ooit zo stom wezen kunnen om komputers
te maeken die de juuste daotum in een meenskeleven niet iens goed
anduden en verwarken konnen. Om diezelde tied henne hadden ze ok een
boel wark had an de ommeschaekeling van de nederlaanse gulden naor de
europese euro. Prachtig mooie fouten weren d’r doe maekt. Mar och, d’r
was ok een hieleboel gewoon goed gaon en die tied lag now dan ok al
weer een posien aachter heur. Hoewel de bedregen op zien
baankofschriften doe visueel ongeveer halveerd weren en de verkeerde
ofloopdaotum van zien hiepeteek naoderhaand even korrigeerd wodden mos,
bleef de drok van zien hiepeteek nog krek as veurhenne, as een
meulestien om zien nekke bongelen. As komputerspecialist mos hi’j daor
toch eins nog es wat op bedaenken.
Op klokke iene die naachs, begonnen d'r inienend een protte laampies te
knipperen in de komputerruumte van de baank. Verschillende hadde
schieven kwammen in aktie en printers begonnen ellenlange liesten mit
getallen uut te spi'jen. Omdebi'j drie uren laeter was de put bliekber
klaor. De gegevens van de verschillende filiaolen weren ophaeld en de
veurkookte gegevens veur de ankem daegs weren weer naor elk filiaal
toezunnen. De komputers gongen allemaole weeromme naor et kalme gezoem
zoas ze ok zoemden veur ién ure die naachs. Alle komputers, behalven
die iene. De kleinste van et stel bleef nog as een krankzinnige tekeer
gaon, krek of hi'j alliénig alle wark van zien grote breurs nog es even
dunnegies over doen zol. Drie weken leden was dat ok al ’n keer
gebeurd. De beheerder had doe in et logboek krek zien kund dat dit
komputertien nog wel twie uren langer deurgaon was, omreden iederkeer
een lees- en schriefaktie van een hadde schieve mar misgaon bleef.
Uutaenlik was de aktie wel lokt en was dat kleine ding ok tot et kalme
gezoem teroggekeerd. Omreden et proces de daoropvolgende naachten de
hieltied goed gaon was, had de beheerder d'r veerder gien speciaole
ommedaenken meer an geven.
Mar disse naacht bleef de lees- en schriefaktie van et hadde schiefien
mar algedurig mislokken. Et was al nao zeuvenen doe et kleine
komputertien aendelik klaor was mit zien wark. Om krek twie menuten
veur half negen dee meneer Jansen de grote deure van de komputerruumte
mit 'n ferme zwaai eupen. Direkt herkende hi'j zien warkomgeving deur
de altied anwezige roeze in dit lekaol. Eins kon hi'j al jaoren niet
meer zonder dat geluud. Nao een vlochtige inspektie van de
verschillende schaarms en de grote staepels pepier beruurde hi'j een
toetsebod waordeur et systeem weer vri'jgeven wodde veur alle aandere
mitwarkers van de baank. Een grondige kontrole zol hi'j - zo as
meerstal - laeter op ‘e dag nog wel es uutvoeren. Eerst mar es naor de
koffiemesiene op de eerste etage. Tiedens et inschinken van zien
paantien koffie kwam Eefje ok krek anlopen. Eefje was de mooie
donkerblonde sikteresse van de direkteur. Een alderaorigst maegien die
niet op heur montien valen was.
Mit de kop koffie in zien haand en mit mooie gedaachten in zien heufd
gong Jansen weeromme naor zien kaemer. Hi'j zette zien koffie op et
buro en nam de morgenkraante uut zien aktetasse die naost et buro ston.
Ie mossen een dag altied rustigan uutaende zetten, vun hi'j. Tiedens et
vlogge deurlezen van de veurste bladziede, de sportpagina en de
beursberichten wodde hi'j steurd deur een indringend, mar hiel kot,
gepiep van de grootste komputer in disse ruumte. Hiel even mar, had d'r
ok een fel rood laampien knipperd. Et knipperen van dat rooie laampien
had meneer Jansen liekewel krek niet zien. Hi'j had et eins ok haost
niet zien kund omreden et mar zo hiel kot duurde. Toch eerst mar zien
koffie opdrinken en kraante lezen, dan zol hi'j wel even kieken of d'r
wat vremds an 'e haand was. Wellicht was et gewoon een piepien van
oolderdom van die mesiene. Die grote kaaste was ondertussen al meer as
vuuf jaor oold en zol neffens de begroting dan ok binnen 'n jaor
vervongen wodden.
Krek bi'j et nemen van de laeste slok koffie begon zien tillefoon
bescheiden te rinkelen. Eefje vreug of meneer Jansen even boven kommen
wol, op de kaemer van de direkeur. D'r scheen wat niet in odder mit
heur terminal. Bi'j et anzetten verschenen d'r eerst allemaole kleuren
van de regenboge op et schaarm en doe wodde ’t schaarm zwat en bleef et
zwat. Die klacht kwam Jansen wel bekend veur. Hi'j leup naor zien
maggezienkaaste, nam 'n stikwaegen en pakte een reserveschaarm van 'e
plaanke. In de busen van zien jasse vuulde hi'j nog even of hi'j een
schroevedri'jer bi'j him hadde. Doe dat wel et geval bleek te wezen
leup hi'j mit alle attributen naor de lift die him vlot naor de
boverste etage brocht. Eefje ston him al in de deure op te waachten.
Vrundelik vreug zi'j an meneer Jansen of hi'j et euvel rad verhelpen
kunnen zol want ze had nog een hiele slompe waark te doen disse morgen.
Jansen zee dat hi'j docht et perbleem wel binnen een vorrels ure
oplossen te kunnen. En inderdaod bleek al binnen tien menuten, bi'j et
opni'j inschaekelen van 't schaarm, dat et euvel hielendal veurbi’j
was. Mit een vrundelike groet en opni'j mooie gedaachten in zien heufd
stapte meneer Jansen mit de overbleven spullen, de kaemer van de
direkteur weer uut. Nog veurdat hi'j bi'j de lift was gong zien pieper
en wodde d'r een volgende storing bi'j him melded. Dit zol de hiele
morgen zo deurgaon en ok disse middag kwam hi'j niet an aander wark
toe, as allienig mar storings verhelpen. Allemaole niet zo biester
schokkend, mar toch…
Mit dat meneer Jansen niet in zien komputerruumte was had et rooie
laampien op de grote mesiene nog mit riegelmaotige tussenpozen staon te
knipperen. In et hatte van die mesiene was bliekber toch wat niet
hielendal op odder. De reden van et knipperen van et rooie laampien
zuwwe wel nooit hielemaole krek te weten kommen. Lichtkaans het et
vertellen wild dat hi'j - de grote mesiene - de kleine al 'n peer
naachten niet hielendal meer volgen kon in zien krankzinnig hadde
warken naodat de aandere mesienen al klaor weren mit heur naachtelik
wark. Deur de verwoede lees- en schriefaktiviteiten van de kleine
mesiene bin d’r liekewel twie verschillende datablokken
versmulten tot iene ni'j blok, en dat krek op etzelde stuit doe d'r in
een straote drie-hoge-aachter een klein poppien geboren wodde…
As de trotse en nog jonge vader van et kiend de andere daegs op et
gemientehuus angifte doen wil van zien eerste zeune, bliekt disse vremd
genoeg al in et systeem van de Gemientelike Basis Administraosie veur
te kommen. Ja heur, ok et ni’je sofinummer van de boreling is al
toekend. Et vaalt de dienstdoende baentiesman niet drekt op dat d'r
alderdeegst al een daotum van uutreiking van een riebewies, paspoort en
alderdeegst een daotum van zien trouwen en wegraeken invuld staot bi'j
disse ni'jkommer in oonze wereld. De wereld van komputers en een
wereldwied spinnerag an keuperdraoties waor deur al die verrekte
komputers an mekeer kneupd binnen. Draoties naor et verleden mar
slimmer nog, ok draoties naor een onmeugelike toekomst…
© Piet/er Bult