Reisverslag

Terug naar Kom Atir kom
Naar En route
Home

Reisverslag van Marseille naar Parijs

Marseille (20-06-2022, km 0000)    (20-05-1827)
Voor dit moment een korte impressie.

Aankomst van de giraffe vanuit Egypte in de haven van Marseille op 23 okt 1826.
Zarafa de giraffe blijft in quarantaine aan boord tot 18 nov 1826.
Op 18 nov mag ze eindelijk van boord maar blijft die winter in Marseille acclimatiseren.
De stoet vertrekt uit Marseille op weg naar Parijs, op 20 mei 1827.
Aankomst in Parijs op 30 juni 1827.

Le port vieux
Op 20-06-2022 kom ik aan in Marseille en zoek mijn startpunt bij de oude haven (le vieux port) alwaar Zarafa de giraffe in oktober 1826 - waarschijnlijk - aan wal is gekomen.
Dat werd nog een hele zoektocht!
De hele haven is tegenwoordig afgegrendeld.
Je komt nergens het haventerrein op als je geen pasje of een afspraak hebt.
Het zijn dan ook voornamelijk vrachtauto's die als in een mierenhoop af en aan rijden.
Vanwege mijn handicap kan ik nauwelijks tachtig meter lopen, dus dat is helaas geen optie.
Na een keer of vijf op en neer te hebben gereden en hier en daar te hebben gevraagd, heb ik de toegang tot het haventerrein opgegeven en heb het eerste moment als een beetje negatieve ervaring, afgesloten beschouwd.
Negatief in de zin van de connectie met de giraffe.
Dat lag natuurlijk niet aan de reisgids en de vergezichten en belevenisjes waren er niet minder om.


De oude prefectuur (provinciehuis)
Op zoek naar de Rue Montgrand nr. 13 om daarvan een foto te maken was op zichzelf geen probleem, ware het niet dat de binnenstad van Marseille bijna net zo onbegaanbaar is geworden dan alle mij bekende binnensteden in West-Europa, de enkeling uit gezonderd.
Tram, bus, metro, fietsen of lopen is de boodschap.
Tegenwoordig kunnen, na de e-bikes, de e-steps daaraan worden toegevoegd.
Tram en metro werkt niet voor mij en meer dan 80 meter lopen gaat echt niet.
Ik doe alles, tot aan de keukentafel, graag per oude buscamper (fourgon) en daarbij helpt mijn CMI (NL: GPK) mij soms een handje.
Na een paar keer opnieuw in een nauw winkelstraatje te zijn vastgereden heb ik het maken van een foto van de oude prefectuur en tegenwoordig een lycée opgegeven.
Ja, het zat vandaag niet echt mee en ik ontvluchtte Marseille min of meer overhaast volgens de routekaart richting Aix-en-Provence.


Aix-en-Provence (20-06-2022, km 0075)
In Aix-en-Provence bleven de negatieve ervaringen mij opnieuw niet bespaard.
De binnenstad is hier helemaal afgesloten met opwellende palen die uit het wegdek komen schieten.
Ook hier uitsluitend lopen of per e-step, is de boodschap.
Spontaan krijg ik hoe langer, hoe meer waardering voor schrijfster van deze reisgids.
Hoe heeft zij al deze plaatsen wel soepel kunnen bereiken?
Ik ga uit van veel en lange wandelingen.
Wat een werk, wat een werk! Chapeau!




Lambesc (20-06-2022, km 0100) 
Moegestreden zal ik de toren met de fraaie 'automatons' ongetwijfeld hebben gehoord en gezien maar ik heb er niet de aandacht aan besteed die het wellicht wel had verdiend.
Na een korte stop ben ik doorgereden naar...


Sénas (20-06-2022, km 125)
Inmiddels aangekomen op blz. 60 van de reisgids heb ik op een hooggelegen camperplaats de nacht doorgebracht.
Hoewel het niet echt slim is om ergens als wildkampeerder de nacht als alleen-staander door te brengen en ondanks dat deze plek in mijn campergids niet hoog wordt gewaardeerd, heb ik er prima kunnen slapen.
Het was er heerlijk donker en de stilte maakte het meeste lawaai.
De volgende morgen ben ik al om 06h00 gaan rijden en heb als eerste het hotel-restaurant Le Terminus opgezocht en gevonden.


Orgon (21-06-2022, km 195)
In Orgon heb ik ook het in de gids genoemde hotel-restaurant Le Relais des Fumades gevonden evenals hotel-restaurant Aux Petits Pavés.
Ik begin mij af te vragen of de auteur van de reisgids al de genoemde gelegenheden heeft bezocht of dat de gelegenheden tegen een vergoeding een plaatsje in de gids hebben gekregen.
Afin, niet mijn zaak.
Ik volg de aangegeven route slechts...


Eyragues (21-06-2022, km 230)
Hier vond ik probleemloos het in de gids beschreven Domaine de la Giraffe.
De straat was te nauw en de verkeersdrukte te groot; toch een paar snelle foto's kunnen maken.
 


Avignon (21-06-2022, km 250)
Sur le pont, d'Avignon
L'on y danse, tous en rond.
Les beaux messieurs font comme ça
Sur le pont d'Avignon.
Deze plaats heb ik al meer bezocht.
Deze keer dus vlak langs de beroemde halve brug doorgereden naar...


Couthézon (21-06-2022, km 275)
Via Châteauneuf-du-Pape kwam ik in Couthézon terecht.


Orange (21-06-2022, km 285)
Van dit eigenlijk best leuke stadje lag op het moment van mijn bezoek, de hele binnenstad overhoop.
Na Orange ben ik even van de reisgids afgeweken om een oude kennis te bezoeken in...



Grillon
Helaas was de dame in kwestie niet thuis.
Een buurman vertelde me dat zij al lang geleden was verhuisd.
Waar naartoe wist hij niet maar dat vind ik natuurlijk wel uit als ik weer thuis ben.
Na 50 km heb ik bij de begraafplaats in Saint-Paul-Trois-Châteaux maar een traantje weggepinkt.
Want ja, ik heb nog altijd een schilderijtje van haar tegoed, dus...



Lapalud (21-06-2022, km 360)
Door een slecht aangegeven 'deviation' was deze plaats maar moeilijk bereikbaar.
Na veel omwegen toch gevonden maar toch ook maar snel doorgereden.
Na Lapalud raakte ik wat in de war met de volgende plaatsnamen op de route.
De warmte kreeg me blijkbaar stevig te pakken.
De plaatsen Piolenc, Mornas, Mondragon en Pierrelatte kreeg ik maar niet op de goede volgorde in mijn TomTom en ook niet in mijn eigen geheugen.
Hier lijkt op pagina 92 en 93 iets fout te zijn gegaan in de reisgids.



Pierrelatte (21-06-2022, km 370)
En van hier maar gauw door naar...


Mirmande (21-06-2022, km 420)
Hier vlakbij, in Marsanne op een camperplaats, een prima tijd doorgebracht met de intussen bij mij aan komen lopen, houten kunstgiraffen.
Terwijl ik de giraffen in allerlei standjes trachtte te fotograveren kwam een leuke jongedame (plm. 26 jr) informeren wat ik aan het doen was.
Zij was onderweg naar haar ouders in de Bourgogne en wist niets van de historie van het giraffenverhaal maar was wel zeer nieuwsgierig.
Ze deed zelfs haar best om de NL reisgids een beetje te volgen en herkende -uiteraard- wel een aantal plaatsnamen.
Kijk, dit zijn nou typisch de ontmoetingen waar ik van houd.



Montélimar (400 km)


Loriol-sur-Drôme (440)
 


Valence (465 km)


Tain l'Hermitage (490 km)


Saint-Rambert-d'Albon (520 km)


Vienne (560 km)


Saint-Symphorien-d'Ozon (575 km)



Lyon (595 km)



Anse (630 km)


Belleville (665 km) 
    


Mâcon (695 km)



Fleurville (715 km)



Tournus (730 km)



Chalon-sur-Saône (765 km) 


Helaas, heb ik vanaf hier wegens allerlei omstandigheden, o.a. een autobrandje, de reis af moeten breken en ben ik hals-over-kop naar het noorden (NL) doorgereden.



Epiloog
Een foto vanachter het stuur nemen kost in Frankrijk momenteel een verlies van 3 punten op je 12-punten rijbewijs en een boete van € 135.
Ondanks wat externe tegenvallers is de reis 'op zich' me prima bevallen.
Het contact met de giraffe bleef, naar mijn gevoel, onvoldoende bestaan.
De wegen D7, N7 en A7 zijn niet bepaald wegen die doen denken aan een voetreis in 1827.

Wat mij na de eerste paar dagen begon op te vallen is het verschil in sociale klasse van de auteur en ik.
Tijdens mijn vertaling van de Bijbel in het Stellingwerfs kreeg ik van wijlen dr. ds. Anne van der Meiden te horen dat je het vertalen op drie niveaus kunt doen: kroegpraat, netjes alledaags en hoogdravend.

Zo zijn er meer drietraps vergelijkingen te maken.
In het edele petanque heb je in een triplette als laagste in rang, de pointeur.
De pointeur hoeft de bal (boule) immers maar eenvoudig naar het doel (le but) te rollen.
Nee, dan de tireur (schutter).
De schutter moet van zo'n meter of zes tot tien de bal van de tegenpartij proberen weg te schieten.
Als je dat kunt, nou, dan tel je pas mee.
Tussen die twee heb je de milieu-speler.
De milieu-speler is in beide niet erg goed maar kan wel prima plaatsen en ook redelijk goed schieten.

Beslist niet onaardig bedoeld en begrijp me niet verkeerd, maar ik proef ook een dergelijk verschil tussen de auteur van deze reisgids en mijn persoon.
Verschil in afkomst, opleiding, je plaats in het sociale, religieuze of economische leven.
Ja, ik speel bridge, heb zelfs meesterpunten.
Maar ik speel eigenlijk liever klaverjassen in een bruine kroeg.
En ja, ik heb een GVB (Golf Vaardigheids Bewijs) maar ik speel eigenlijk liever een partij petanque met de mannen van het dorp.

Tussen de middag ga ik niet lunchen maar ik eet een snee brood.
Voor het geld van één fatsoenlijk diner haal ik bij de supermarkt voor een hele week boodschappen.
Ik overnacht niet in een sterrenhotel maar kies voor het opklapbed in mijn oude buscamper van meer dan tien jaar oud.
Nog zelden bezoek ik een museum of concert maar ga liever met de buurvrouw naar de plaatselijke zanguitvoering.

Begrijp me dus niet verkeerd maar een leuk gesprek over belevenissen met een zuster van de GGD bevalt mij beter dan het bespreken van een kunstuiting.
Ja, het bestaan als - een soort van - zwerver bevalt mij eigenlijk beter dan het leven in hotels van West-Europa tijdens mijn werkzame leven, maar past minder goed bij deze reisgids.
Wat overblijft is de reis zelf, en die beviel mij zeer wel.
Het voordeel van mijn (Franse) CMI (NL: GPK, Gehandicapten Parkeer Kaart) weegt tijdens deze reis, nu eens niet op tegen de beperkingen van het hebben van het waarom van zo'n kaart.
Het bijna niet meer kunnen lopen, de veertig graden hitte van het moment, de zoektocht solo in de giga (toeristen)drukte van de stad en dus niet altijd maar kunnen stoppen voor het maken van een foto, brak mij op.
In moderne woorden: ik kwam mij zelf regelmatig tegen tijdens deze reis...

Over het totaal van zowel het boek 'Kom Atir kom' als de reisgids 'In de voetsporen van Zafara' van Agnita de Ranitz, ben ik zeer positief te spreken.
Het waren vooral de - onverwachte externe - omstandigheden van het moment (juni 2022) die mij de das omdeden...

Gemist:

Chagny ()
Musigny ()
Ivry-en-Montagne () 
Arny-le-Duc ()
Saulieu ()
Rouvray ()
Avallon ()
Vermenton () 
Auxerre ()
Joigny ()
Yerres ()
Villeneuve St. Georges ()
Paris ()    (30 juni 1827)

 
 
Van de onderweg opgeduikelde familie giraffen, had ik eigenlijk een bijpassend verhaal willen maken over de zoektocht van deze houten beestjes naar hun voorouders.
Aan de hand van boek en reisgids zouden zij hun reis in de tijd terug kunnen maken en volgens de gegeven route uitkomen bij de voetreis van Zarafa in 1827.
Misschien maak ik deze reis nog eens onder betere omstandigheden en anders, helaas, komt het er niet meer van...

Ten slotte

© Piet/er Bult (juli 2022)