Leven in je dromen

Terug naar Verhalen
Terug naar Nederlands werk
Home


Uit de bundel 'Een mooie boules':


Leven in je dromen...

Het was op een vrijdagmiddag, tegen vijven dat ik hem op een vrije  camperstaanplaats in Braga (Portugal) ontmoette. Een wat opvallend mannetje met een wat opvallend hesje aan. Hij leefde van en in zijn dromen...

Direct naast een echte oude roestbak, parkeerde ik mijn ook al niet meer zo jonge camper. Naast die roestbak leek de mijne evenwel nog zo goed als nieuw. Voor ik goed en wel stilstond kwam hij aangelopen en gebaarde mij met handen en voeten dat ik nog wel iets verder achteruit en meer opzij kon. Ik bedankte hem uitvoerig voor zijn overbodige hulp en ging verder met mij voor de komende tijd te installeren. Het mannetje week geen seconde van mijn zijde, wilde mij bij alles helpen maar liep voornamelijk alleen maar in de weg. Uiteindelijk pakte ik een paar biertjes en we gingen er samen eens even voor zitten.

- 'Waar kom je eigenlijk vandaan,' vroeg ik hem 'en waar gaat de reis naartoe?'
- 'Ik kom vanwaar ik ga, en ga vanwaar ik ben gekomen,' was zijn filo-cryptisch antwoord.
- 'Pas op, met je vooroordelen,' zei een stemmetje in mijn hoofd, 'dit mannetje is niet wat hij lijkt te zijn of lijkt niet te zijn wat hij werkelijk is!'
- 'Wat doe of deed je voor de kost?' wilde ik belangstellend nieuwsgierig weten. De slimmerik had het kistje met petanque ballen in mijn auto zien staan, ging ernaast in de deuropening zitten en legde op de maat van elke uitgesproken lettergreep zijn hand even op het deksel van het kleine houten kistje.
- 'Gastronomie was mijn werk en het spelen van petanque mijn grote hobby,' was zijn antwoord.

- 'Van gastronomie houdt mijn kennis bij het bakken van een eitje en het zetten van een potje thee zo ongeveer wel op. In het edele petanque zie ik meer overeenkomsten tussen ons,' vertrouwde ik hem toe.
- 'Aha, kom!' nodigde hij mij uit in zijn tot camper omgebouwd vehikel te komen kijken. Dat bleek één grote prijzenkast. Waar anderen een keukentje en een kastje hebben geknutseld had hij twee wanden vol met ooit glimmende trofeeën. Daar tussenin een kroezemoes van oude dekens wat waarschijnlijk zijn slaapstee voor moest stellen. In het nest lag een heel klein piskleurig klittenhondje. Rondom lagen broodkruimels, de meeste belegd met een geelgrijsgroene waas van ouderdom.

- 'Welke zijn de laatste drie bekers die je hebt gewonnen?' wilde ik nog weten. Hij wees een beetje in de open ruimte ten teken dat ze ongeveer allemaal de laatste drie zouden kunnen zijn. Na een paar iets beter te bekijken zag ik dat de bekers en kelken ooit in allerlei verschillende takken van sport waren uitgedeeld met afslagen van zwemmen, roeien, paardensport, vissen, schietsport, balgooien, zeskampen, hoog-, laag en verspringen en ga zo maar door.

- 'Geweldig,' sprak ik euforisch 'dat niveau hoop ik in de petanque-sport ook ooit nog eens te halen. Ze zijn toch wel allemaal van de petanque?' vroeg ik overbodig.

- 'Maar natuurlijk, meneer! Allemaal,' loog hij in zijn eigen droom, 'in binnen- en buitenland, allemaal gewonnen met petanque!'

Misschien moet ik de droom van dit mannetje maar mee gaan dromen want zoveel bekers zullen voor mij nimmer zijn weggelegd. En wie weet word ik in die droom dan ook nog een groot gastronoom op de koop toe.

© Piet/er Bult