Radboud umc
Terug naar Sceptics
Home
Uit: Mijn Franse tijd
Radboud umc
Bonjour
In de wachtkamer urologie van het Radboud kreeg ik per ongeluk de folder 'Vertel hoe het met u gaat en wat u van het ziekenhuis vindt'
in mijn handen (06-11-2019). Een folder van het Radboud umc in samenwerking met het
NFK (Nederlandse Federatie van Kankerpatiënten), gesubsidiëerd door de
stichting KWF (Kankerfonds). De in deze folder genoemde Prom en Prem
formulieren heb nog altijd niet gekregen of ergens kunnen vinden, dus maakte
ik een eigen 'review'...
Vooraf
Sinds oktober 2014 woon ik - door omstandigheden gedreven - midden in het fraaie Frankrijk, dep. 86, Vienne.
De medische zorg in Frankrijk ervaar ik gewoonlijk als een stuk prettiger dan in NL.
Wellicht staat de 'wetenschappelijke zorg'
in NL -nog- op een -iets- hoger niveau maar aan de (mede)menselijkheid
in de zorg, kan NL lang niet -meer-tippen aan La Douce France, is mijn
ervaring bij ten minste een aantal huisartsen, apotheken en een viertal
ziekenhuizen, elk in zowel NL als in FR.
Hartkwaal
Een halfjaar eerder (juli 2013) werd ik - na hartklachten - in het
ziekenhuis in Heerenveen nog gerustgesteld maar tijdens een
vakantiereisje, per camper langs de Moezel en met een spiksplinter
nieuwe vriendin (nou nieuw), kreeg ik eind juli 2014 in de omgeving van
het Franse Millery (dep. 54, Meurthe-et-Moselle) 's morgens vroeg
een acute hartaanval.
Bij binnenkomst in het lokale ZH te Pompey (dep. 54) werd, zonder al te
veel vragen of administratie, Magere Hein van mijn schouders gehaald en
werden we even later met twee ziekenauto's in no-time naar het CHRU in
Nancy gebracht.
Het team wat daar al op mijn komst stond te wachten heeft de - grootste
- problemen van de drie - nagenoeg - dichtgerookte slagaderen (nobody is perfect) in twee operaties van een paar uur binnen een week tijd opgelost.
Van beide operaties kreeg ik uitgebreide verslagen en een Operatie-CD mee, voor hun collega's in NL.
T.b.v. hun collega's in LDF heb ik zo'n CD van een MRI in het Radboud
ook gevraagd, maar die kreeg ik niet mee.
Raar, het medisch dossier is
toch van mij ? WGBO)
Groot was mijn teleurstelling toen ik plm. zes weken later - ter
overdracht - met de operatieverslagen bij een cardioloog in het
Anthonius ZH in Nieuwegein kwam.
De beste man was nauwelijks in mijn welzijn en de meegebrachte spullen
uit Frankrijk (verslagen en CD) geïnteresseerd en binnen vijf minuten
stond ik dan ook weer buiten op de stoep met de boodschap: "Zolang er geen - nieuwe - klachten zijn gaan we niets doen of controleren."
Prostaat
In NL gaan uitslagen en verslagen van specialisten gewoonlijk naar de huisarts.
De huisarts vertelt jou vervolgens zijn interpretatie, bijv. "De suiker is wat aan de hoge kant."
In Frankrijk kun je vaak kiezen of de uitslagen van specialisten,
bijvoorbeeld een bloedonderzoek, naar de huisarts gaan of dat je die
zelf - thuis - wilt ontvangen.
Omdat ik veel kris-kras door West-Europa zwerf heb ik er voor gekozen om mijn volledig medisch dossier altijd bij me te hebben.
Zo krijg ik van een eenvoudig bloedonderzoek in Frankrijk gewoonlijk
een lijst met rond veertig(!) bloedwaarden, uitgedrukt in exacte
cijfers van de huidige meting, de vorige meting en een waarde wat het
gezien leeftijd, lengte en gewicht zou moeten zijn.
Iedere afwijking op de norm wordt in het verslag breedvoerig toegelicht.
Als extra maak ik van de belangrijkste waarden zelf een meerjaren statistiek met een grafiek.
Die grafieken geven over mijn ruim vijf jaren Frankrijk een giga mooi en snel beeld van - ongeveer - mijn gezondheid!
Mijn Franse huisarts moest even wennen aan mijn aanpak van statistiek,
die zij op deze wijze nog niet eerder bij één van haar patiënten was
tegengekomen.
Na een paar keer met deze methode bij haar te komen, sta ik nu als haar
lievelingspatiënt te boek, neem ik - althans - maar aan, omdat dat
tegenwoordig blijkt uit haar enthousiasme over de meegebrachte cijfers,
grafieken en Röntgenfoto's te beoordelen en te bespreken.
Hoewel feitelijk nauwelijks uit de cijfertjes erop wees en ik totaal
geen klachten had geuit, vond mijn Franse huisarts het in maart 2017
evenwel toch - gezien mijn leeftijd (toen ruim 70 jr.) - nodig om eens
nader onderzoek naar mijn prostaat te laten uitvoeren door een uroloog.
In het plaatselijke streekziekenhuis (Montmorillon) werd een staal
urine afgegeven en deed de specialist o.a. een TR (Toucher Rectal).
Na enige dagen kreeg ik het verslag thuisgestuurd met het advies nader
onderzoek te laten doen in het CHU ziekenhuis in Poitiers om aldaar
(random) een twaalftal biopten te laten afnemen.
Vanaf dat moment ben ik mij gaan inlezen in - mogelijke - prostaat-problemen.
Niet oppervlakkig maar werkelijk wekenlang begrijpend lezen van o.a.
Nederlandse, Engelse en Amerikaanse wetenschappelijke onderzoeken.
Ik ben immers ook nog altijd een aspi/auti. ;-)
Voorzien van een redelijke portie basiskennis en na nog wat adviezen
gevraagd bij verschillende (huis) artsen (in zowel FR als NL) heb ik
toen besloten geen verdere actie (12 biopten) te laten uitvoeren maar
de zaak - voorlopig - maar gewoon te laten rusten.
Er gaan immers meer - oude - mannetjes dood MET dan DOOR prostaatkanker, had ik door mijn studie begrepen...
Radboud umc
Een paar maanden later, begin juli 2017, las ik toevallig een artikel
in de i-Telegraaf over een nieuwe en snelle methode van het Radboud umc
in Nijmegen om - mogelijk - prostaatkanker op een nieuwe, snelle en
veilige manier te kunnen ontdekken d.m.v. MRI en daardoor zeer gericht
slechts - in mijn geval - twee biopten te hoeven nemen.
Daar heb ik toen een mailtje aan gewaagd en vrij spoedig daarna een afspraak kunnen maken (26-07-2017).
Al snel na de gemaakte afspraak kreeg ik trouwens een voorschotnota van
ruim duizend euro in de bus met het vriendelijk verzoek die vóór het
consult maar even te willen betalen.
Zoals wel meer gebeurt, begrijpt niet iedere zorgverlener in NL hoe te kunnen declareren m.b.t. een zgn. 'verdragsgerechtigde'.
Nadat ik dat uitbundig heb uitgelegd werd het reeds door mij betaalde bedrag vlot teruggestort.
Het parkeren met een GPK (Gehandicaten Parkeer Kaart; FR: CMI) is bij het Radboud een drama.
De plm. twintig(?) parkeerplaatsen voor deze groep mensen staan - al dan niet voorzien van de bekende kaart - allemaal bezet.
Na een paar rondjes kwam er toch ééntje vrij, waar mijn buscampertje met moeite in paste.
Helaas was ik niet op de hoogte van de 'golfkarretjes' die door de lange gangen rijden om mensen die slecht ter been zijn op de plaats van bestemming te brengen.
Halverwege de eerste lange gang ben ik totaal uitgeput op de grond gaan
zitten en heb met mijn vrolijkst opgezette smile uiteindelijk zo'n
golfkarretje tot stoppen weten te brengen.
Ook verder in het gebouw bleken vriendelijke, behulpzame dames aanwezig om te helpen waarmee ze maar kunnen.
Helamaal top natuurlijk, maar dat moet je wel even weten...
Van mijn kennismaking met verpleegkundig specialist drs. Gijs de Lauw
heb ik toen een artikeltje geschreven wat ik nu - nagenoeg ongewijzigd
- hierbij integraal toevoeg.
[ Kennismaking met drs. Gijs de Lauw ]
Vervolg
Van het Radboud hoorde ik verder niets maar mijn Franse huisarts hielp
mij begin september 2019 herinneren aan de door het Radboud
voorgeschreven 'Active surveillance'.
Na ruim twee jaar leek het haar wel tijd worden.
Na mijn wikken en mijn wegen tussen het CHU in Poitiers (FR) of een
vervolg in het Radboud heb ik de volgende dag een mailtje naar het
Radboud gestuurd, met het verzoek graag een afspraak aan het einde van
de maand oktober 2019 te willen maken (omdat ik dan toch al in NL moet
zijn.).
Zonder verder overleg werd door het Radboud een afspraak vastgelegd op 09 oktober om 08:30 uur.
Naar mijn bescheiden mening nou niet bepaald aan het einde van de maand.
En omdat er aan het begin van de maand al ruimte blijkt te zijn, zou
een afspraak aan het einde van de maand toch helemaal niet moeilijk
heven te zijn, was mijn gedachte.
De tijd 08:30 uur lijkt mij prima voor een werknemer die daarna gelijk
door kan naar zijn/haar werk, maar minder geschikt voor een AOW-er met
een handicap die uit het buitenland komt.
Helaas bleek het afsprakenbureau (mw. Van Eldik) niet te vermurven en kreeg ik zelfs de tekst "Er is hierover niet te debatteren." in een mailtje geslingerd.
Zo'n opmerking valt bij mij dus echt verkeerd.
Omgaande heb ik via klachtbemiddeling een nieuwe afspraak gevraagd en keurig gekregen op 06 november.
Ook de tijd 13:20 paste mij tig keer beter! Nogmaals dank.
Het blijft jammer dat er niet net iets meer mogelijk is met het maken van een afspraak.
Hier, in Frankrijk, kan ik vaak zelf online op een kalender met openstaande mogelijkheden een afspraak vastleggen.
Werkelijk een uitkomst en dus - bijna - geen afsprakenbureau nodig, lijkt mij.
Hoezo, staat de medische zorg in NL hoger aangeschreven dan in LDF?
Vooral klantvriendelijkheid staat in LDF toch echt een kilometer of tig hoger!
Parkeren
Ruim een halfuur voor de afspraak probeer ik bij het Radboud weer een plek op een minder validen parkeerplek te vinden.
Dat valt ook nu weer, nog helemaal niet mee.
Alles is weer bezet en blijft deze keer bezet.
Een rolstoeltaxi houdt gemakkelijk twee plaatsen bezet.
Ook na tien rondjes rond het grasveld komt er niets vrij en blijven
verschillende pakketbezorgers de doorgang voor de hoofdingang
versperren.
Uiteindelijk heb ik met mijn GPK (Fr: CMI) illegaal(?) geparkeerd op
een taxiplaats aan de overkant van de hoofdingang en ben te voet het
natte grasveld overgestoken.
Een 'mannetje in uniform' zou hier m.i. wonderen kunnen verrichten met het scheppen van een beetje orde in deze parkeerchaos (vaak zonder GPK).
Bij de hoofdbalie moest ik eerst toch echt even op adem komen om de verdere gang van zaken voor te leggen.
Dat de aanmeldzuil mijn barcode op de brief van het Radboud niet wilde herkennen kunt u mij toch moeilijk aanrekenen, lijkt me.
Misschien zou het Radboud beter een iets ruimere maat kunnen afdrukken?
Toen het golfkarretje mij bij Urologie afzette moest ik nog een
behoorlijk eind lopen naar de blauwe stoelen, helemaal aan het eind van
een zijgang.
Blij dat ik zit maar geen puf meer om een felbegeerde kop koffie uit de automaat te halen.
In Frankrijk mag/kan ik gebruikmaken van mijn 'Carte Priorité'.
Dat is een pasje dat mij voorrang verschaft in allerhande wachtkamers van overheid en semi-overheid.
Bij binnenkomst getoond geeft de kaart mij in heel Frankrijk nagenoeg
zonder te wachten, toegang vanuit een wachtruimte, zelfs bij de kassa's
in de grote winkels.
Helaas maakt zo'n pas in NL geen enkele indruk en word je zelfs nors aangekeken, zo van "Wie denkt u wel dat u bent ?"
Gelukkig duurde het wachten bij urologie trouwens niet echt lang.
Het consult bij dr. C.H.J. Muselaers, AIOS Urologie, bleek een tamelijk zinloos consult.
Net als zijn collega Gijs de Lauw was de beste man niet of nauwelijks
geïnteresseerd in mijn Franse Röntgenfoto's met verslag, van mijn
onderrug en bekken m.b.t. evt. aangroei prostaat.
Ook bleek een staal urine of een RT -nu- niet nodig.
Ondanks mijn - tijdens afspraakmaken - gevraagd "Wat gaat er tijdens consult gebeuren?" ben ik nu dus feitelijk alleen maar naar deze afspraak gekomen om een nieuwe afspraak te maken voor een MRI.
Dit consult bleek dus een pure en dure verspilling van veel energie en (zorg)geld.
Net als de vorige keer, bleek het bij urologie (/oncologie) eigenlijk nodig om een vervolg-afspraak te maken voor 'de uitslag'.
Gelukkig had ik daarvoor bij mijn vorig bezoek al gezegd mij met ieder
mogelijk bericht te kunnen bellen, mailen of een brief te schrijven.
In dit geval kreeg ik de uitslagbrief in 'mijnRadboudumc'.
MijnRadboudumc
Dit 'mijnRadboudumc' zal nog in ontwikkeling zijn en is wat mij betreft veel te vroeg al in de lucht.
Ik ervaar dit systeem als goed bedoeld maar nog lang niet gebruiksvriendelijk.
De uitslag-brief die ik na lang zoeken eindelijk vond zou ik niet kunnen printen of downloaden (?!).
En éénmaal gelezen blijkt de brief bij mijn volgend bezoek aan de site,
een paar weken later, zonder waarschuwing, zelfs geheel verdwenen.
Een (min-of-meer) toegezegde Franse (of Engelse) tekst versie heb ik niet kunnen vinden.
Ook wel grappig is dat ik een eerste Inlogcode aangevraagd had om plm.
12h00 en die inlogcode vervolgens ontving om 13h38 en geldig was tot
12h18.
Maar feitelijk meer triest dan grappig, natuurlijk.
Noch in het Radboud, noch op de website of elders op internet vond ik de formulieren (Prem, Prom, PTO).
Wel is er -weer- veel zorggeld besteed aan glossy folders, foto's en filmmateriaal.
Conclusie
Mijn conclusie over de vraag 'Vertel hoe het met u gaat en wat u van het ziekenhuis vindt.': "Ondanks dat er een prostaatcarcinoom is ontdekt, voel ik mij uitstekend." Dank u.
Dat de afdeling urologie van het Radboud hoog staat aangeschreven (is
mij verteld) zal zo zijn maar in mijn beleving valt er toch nog een
wereld te verbeteren...
Mijn 10 (random) aanbevelingen:
- Veel vriendelijker benadering door het afsprakenbureau, s.v.p.
- Veel vriendelijker benadering bij de specialist, s.v.p.
- Veel vriendelijker benadering door de inschrijfdesk bij de hoofdingang, s.v.p.
- Overleg m.b.t. afspraak of
- Afspraak kunnen maken op internet-kalender
- Mannetje in uniform op controle parkeren voor minder valden
- Misschien toch een stuk/je grasveld offeren voor meer parkeerruimte voor minder validen.
- Andere ingang creeren voor minder valide personen
- Andere ingang creeren voor pakketbezorgers
- Ruimere barcode afdrukken die de aanmeldzuil wel kan lezen.
- Betere voorlichting (o.a. over golfkarretjes) voor bezoekers die de eerste keer naar het Radboud komen.
De eerste drie aanbevelingen kunnen zelfs zonder (meer)kosten en direct worden ingevoerd...
© Piet/er Bult