Doe mi'j mar Stellingwarfs
Weeromme naor Essays
Weeromme naor Stellingwarfs
Home
Doe mi'j mar Stellingwarfs
As 't now om aander wark gaot, om een ni'je auto of om aand're buren,
't moet vaeks even klikken. Die ni'je auto kan technisch nog zo
geweldig goed wezen en hi’j kan nog zo hadde willen, as de kleur of de
bekliedinge je niet anstaot dan gaot de koop vaeks niet deur. Et het
krek even niet klikt. Zo is 't mit lezeri'je en schrieveri'je ok vaeke.
Bepaolde stokkies in de kraante of in een tiedschrift, indield naor
kategorie of naeme van de schriever, lees ie graeg of die slaoj' altied
over. De iene schriever schrift een protte over de liefde, leven of
dood. Een ere schriever holt him doende mit de netuur om 'm henne of
schrift veurnaemelik veur kiender. ’t Moet gewoon even klikken tussen
schriever en lezer.
De ienling
Hoe komt et douk, zee 't kleine boompien
Tegen al die aand're bomen om him henne
As jim straks niet meer bi'j mi'j staon
Dan stao'k zo hiel allienig in dit grote bos.
Zoe’n flinterdun gedichien kuj' wel hielendal niks vienen. Et raekt je
niet. Et het dus niet klikt tussen jow en de tekst. Omdaj' vandeweke
krek mit boompies in de weer west hebben, kan 't ok wezen dat juust
deur dat woord "boompien" je andaacht trokken wodt. En 't kan ok
gebeuren daj' dit gedichien nog es een keer overlezen omdaj' om d'iene
of aand're meniere op et verkeerde bien zet binnen. Hoe kan dat toch
dat d'r ien klein boompien in een groot bos staot zonder ere bomen? Dat
gevuul kuj' vervelend vienen en ie besluten om nooit weer een gedicht
van die schriever te lezen. D'r kan ok een glimk om je mond trekken
waordeur ie bi'j een volgende gelegenhied, as eerste om zien
schrieveri'je zuken zullen. As dit laeste je gebeurt bi'j et lezen van
zoe'n gedichien dan het et dus krek wel even klikt.
Et wonen in disse streek tussen meensken die kroem praoten moet veur
meensken van buten vanzels ok even klikken. De niet-kroempraoters
hebben hier te lane donkt mi’j toch wel een groot veurdiel. Zi’j kun
oons Stellingwarfs al riekelik vlot verstaon en zels begriepen en ze
hoeven et mar zeggen, en wi’j gaon lieke makkelik over naor et Frysk of
Hollaaans. Meensken die mit een dialekt of twietaelig opgruuid binnen,
kunnen vaeks makkeliker ere taelen leren en gaon vaeks ok vlotter over
in een aandere tael, as meensken die van jongsof ientaelig grootbrocht
binnen.
Zo langzem an trekt et jongvolk hier weg en komt d’r hoe langer hoe
meer vremd volk bi’j oons over de heerd. Mi’j donkt, et zal hier –in
elk geval veur wat de taelmeugelikheden- best klikken tussen eigen en
vremd volk. En jow moe’n mar van mi’j geleuven, wi’j bin zels al vanof
omdebi’j et jaor 1520 een betien vremd. Ik zol mar wat graeg es van
zoe’n vremde ni’jkommer in disse streek wat schrieveri’je zien in oons
gloepens mooie Stellingwarfse tael. Daormit kuj’ dan vanzels wel hiel
goed zienlaoten dat et ommeraek klikt tussen jow en oonze tael.
D'r is ok nog een hiel aander “klikken”. Daor kuwwe 't een aandere keer wel es over hebben.
© Piet/er Bult