Pidgin

Weeromme naor Essays
Weeromme naor Stellingwarfs
Home


Pidgin

De hiele gemeinde hadde mar ien tael en ien spraek.
En doe hin trokke nao 't weste, fun hin 'n draslaand in 't Stellinckwaarf, en doar wendede toe hen.
En hin seidet teen eurzels: Kom, laot uns diggelstiene maek en hin goed bran.
En hin bruukte de diggelstienen as boustiender, en turf en liem as klee.
En hin seidet: Kom, laot uns lutteke dorpkes bouwn, en ok 'n toer, wat so spits sal weden, dat tot de himmel rikt, sodat uns feur unszels 'n naam en inkommen maek, en sodat uns hoogsit ouwer de hiele gemeinde.

En de sSr kaam af om de stad en de toer te sien, waarop de vri'jwilligers an 't bouwen wazzen.
En se seidet: Hiere is ien volk, en hin het ien tael; en hiere is wat hin beginde te doen.
Niks sal feur hin onmeugelik weden.
Wi'j plaetse een mure van stiender rondomtoe mit bordeschilde um die kroemgreenze an te geve.

Laot uns kom of dan, en laot uns hin tael broeke, sodat nieman de ore sal ferstaon.
En se ferstopte deen tael in hunne kluus, en hin hul op met anvietere.
Daerom worde de toer naemd: Ivore tore, want se het de tael fan de hiele eerde ofraeget, en hin in heure kluus henleegd daozo ze veur immer en altieten beweeret blieve.


© Piet/er Bult