Anansi - En de olifant

Weeromme naor Anansi
Weeromme naor Klassiekers
Weeromme naor Stellingwarfs
Home


Anansi - En de olifant

Wie niet stark is...

Op een keer lopt Anansi de Spinne vrolik de bos in. Hi'j zet d'r flink de loop in tot hi'j opiens zien heufd haost stot tegen een grieze plaete, midden op et pad. Anansi kikt omhogens en zicht de slurf van een olifant. Hi'j is tegen Olifant anlopen.
"Hé, Olifant, bin ie dat?"
"Anansi, ie klein mormel, gao uut de weg of ik trap je dood", trompettert een stemme boven him.
"Wel ja, is et weer zoveer?" schettert de stemme van Anansi weeromme.
"Moe'n de kleinties weer an de kaante veur de groten? Vergeet et mar, Olifant, ik gao niet an kaant."
"Anansi, zorge da'k deur toffelen kan of ik vermorzel je. Hoe durf ie zoe'n grote mond tegen mi'j op te zetten!"
"Olifant, zal ik jow es wat zeggen. Ie bin groot en stark. Mar ik bin nog vule starker. Durf ie et an om je krachten mit mi'j te meten? Kom hier dan morgenvroeg om tien ure weeromme, dan gao'we touwtrekken. We bienen oonszels vaaste an een touw. Ieder an een uutaende. We trekken een streep over de grond. Wie de aander over de streep trekt het wunnen. Ik zal veur een dik touw zorgen. En neem veural je femilie mit, om ze zien te laoten hoe ik je over de streep trekke."
Olifant wil him niet langer affronteren laoten.
"Ik zal je morgen leren, klein scharminkel", mompelt hi'j, wiels hi'j him ommedri'jt en votlopt.

Anansi lopt de bos deur naor de kust. Daor vuult hi'j dat hi'j pissen moet. Hi'j klimt op een rots die in de zee uutstikt en pist mit een grote boge de zee in. Daor bin krek een peer walvissen an et dattelen en speulen.
"Ie viezerik, ie besmerigen oons waeter", raozen ze lelk. "Waog et niet om dat nog es te doen."
"A'k dan weer zo neudig moet, dan doe 'k et weer", raost Anansi weeromme. "Daenken jim de baos over mi'j te wezen omreden jim groot en stark binnen? Ik zal jim es wat zien laoten! Kom morgenvroeg om tien ure hier allemaole weer henne. We zullen een spullegien speulen."

Anansi dot an de walvissen etzelde veurstel as hi'j an Olifant daon het. De leider van de walvissen vint et een goed plan. Hi'j zal wel es even ofrekenen mit die bertaole spinne. Hi'j zegt tegen de aandere walvissen: "Ien rokkien an dat touw en hi'j versoept in zee, die praotiesmaeker".
Hoe zal et oflopen mit Anansi? Is hi'j starker as Olifant en de walvissen? Of het hi'j weer een liep plannegien bedocht?...

De aanderemorgens zicht et zwat van de walvissen veur de kust. Allemaole bin ze kommen om toe te kieken hoe Anansi zien verdiende loon krigt. In de bos is et ok een hiele drokte. Olifant zal antonen, dat hi'j en zien femilie heur niet affronteren laoten deur een spinne. Om tien ure komt Anansi mit een laank, dik kabeltouw. Hi'j ruult et uut en geft et iene uutaende an Olifant.
"Biene et goed vaaste om je hiele lichem en om je poten, want ik gao verschrikkelik hadde trekken. Hier zet ik de streep. Wie d'r overhenne gaot het verleuren. Ik neem et aandere uutaende. A'k fluit, gao'we trekken." Anansi ruult et touw uut, zo veer, dat de olifanten him niet meer zien kunnen. Hi'j lopt naor de zee en gooit et uutaende in et waeter naor Walvis.
"Doe eerst wat zaand om je glibberige lichem, dan glidt et touw niet zo slim", ropt hi'j nog plaogerig.

"Waacht mit trekken tot ik fluite." Dan kropt Anansi op een plakkien waor de beide dieren him niet zien kunnen. Hi'j fluit. Olifant en Walvis beginnen te trekken. Walvis daenkt: "Die opschepper za'k es vlogge koppien onder gaon laoten."
Mar hi'j vuult een grote trekkracht. Olifant vuult ok grote weerstaand. Hi'j trekt en trekt en plaant zien veurpoten tegen een dikke boom. De boom kraekt... en vaalt omme. Hi'j zuukt een dikkere boom om him nog beter schrap te zetten. Die boom brekt alderdeegst. Staorigan wodt Olifant naor de streep toe trokken. Walvis verbaost him ok hieltied meer over de starke kracht. Hi'j komt amper veuruut... Hoe is dat meugelik? De aanderen zwemmen verschrikt om him henne. Wat gebeurt hier? Dan... opiens, brekt et touw. Anansi zicht et. Zo vlogge hi'j kan, lopt hi'j naor de zee en ropt: "Walvis!" Gien walvis te bekennen. Gieniene. Ze bin onder waeter deuken en veer de zee in zwommen, beschaemd dat ze deur die kleine Anansi zo vernederd binnen. Dan lopt Anansi weeromme naor de bos. De olifanten staon wat stillegies bi'j mekeer. Heur koppen naor beneden. Wie hadde dat now docht? Dan toffelen ze iene veur iene bedeesd en verlegen vot. Van now of an leren ze heur kiender om Anansi mit een protte respekt te behaandelen.


© Piet/er Bult (vertaeling)