Geboorte van de Heliand
Weeromme naor Klassiekers
Weeromme naor Stellingwarfs
Home
Geboorte van de Heliand
Doe schreef de rieksheer Octavianus uut Romeburg an alle volken een ban
en een bosschop, bried verspreided. Verkondigd deur de keizer en
bedoeld veur de keunings en vosten in zien riek, veur hertogen die
rondomme in et grote wereldriek et bestuur voerden. Wie argens aanders
was mos zien arfgoed opzuken, naor zien eigen gebied toe gaon en
verschienen veur de bosschoppers van de heer. Iederiene gong naor de
streek waor zien stamme iens woonde, naor de burcht, et plak van zien
geboorte. Et gebod wodde heurd in de hiele wereld. Et wemelde van de
meensken in alle burchten. Bosschoppers, wieze manluden gongen
rondomme, ze weren kommen omreden de keizer dat zo hebben wol. Ze
stelden een liest op. Schreven hiel percies de naemen van iederiene op,
zien laand en zien volk. Gieniene kon de oplegde belasting ontlopen.
Iederiene was heufdelik de schat-ting verschuldigd. Mit zien vrouw
vertrok de goeie Jozef ok, zoas God almachtig, de heerser et wol. Ze
gongen naor heur prachtige stad, de burcht van Bethlehem, heur beider
oorsprong, et thuus van de held en de heilige maegd, de beste Maria.
Daor hadde de bekende zien troon, eertieds, doe de edele keuning, de
uutzunderlike David daor et gezag uutoefende, de heerschoppi'je over de
Hebrenen voerde, daor zien hoogzetel hadde. Uut zien huus weren ze,
beiden van geboorte kiender van zien stamme, een keuningsgeslacht.
Luuster now wat d'r doe gebeurde: deur et prachtige lot en de
beschikking van God kreeg Maria heur kiend onderwegens. In Bethlehem
wodde de beste van de zeunen, de starkste van de keunings geboren. Hi'j
kwam, de bekende, machtig zag hi'j et locht, op wie sund
meenskeheugenis veurtekens duded hadden en een protte belen in de
wereld wezen hadden. Alles waorvan wieze veurspellers praot hadden
wodde now waorhied. Onderdaonig kwam hi'j naor dit eerdriek hiere, wol
oons opzuken op eigen kracht, de meensken tot hulpe wezen. Zien moeke
nam him in de aarms, wikkelde him in een klied en dee him prachtige
sieraoden an, de mooiste van de vrouwluden, en legde vol liefde et
kleine joongien, et poppien, in een voerbak. Toch hadde hi'j de kracht
van God, de heer van de meensken. Zien moeke zat bi'j him, waekte zels
en hul de waacht over him, over et heilige kiend. Heur hatte kende gien
twiefel, heur gemoed wiefelde niet.
Et verhael gong rond in de hiele wereld. Huders heurden et, knechten
die over heur koenen, heur kudde, buten de waacht hullen, waekten over
de peerden, et vee op et veld. Ze vernammen hoe et duuster in de locht
in twienen spleet. Et locht van God breuk wonder deur de wolken henne
en ommevaemde de huders, in et veld bi'jenneer. Ze wodden bange in 't
gemoed. Machtig zaggen ze God zien engel kommen die heur ansprak en
heur opreup, tegen de huders zee: "Wanhope niet, et locht brengt gien
leed. Liefliker bin de woorden die ik warkelik zeggen wil, een bliede
bosschop zeg ik jim mit kracht: Christus is now geboren, in disse zelde
naacht. Et zalig kiend van God, de dierbere heer in David zien burcht.
Alleman is hier bliede omme, hi'j brengt de volken bliedschop. Vienen
kuj' him in Bethlehemburg, de beste van de kiender. Laot jim tot teken
wezen wa'k je vertellen zal mit waore woorden: in doeken ligt hi'j
daore. Een kiend in een voerbak, mar keu-ning is hi'j over hemel en
eerde en over alle meensken, heerser over de wereld.
© Piet/er Bult