Assepoester

Weeromme naor Verhaelen
Weeromme naor Stellingwarfs
Home


Assepoester

D'r was es een hiel lief en mooi maegien die nao et wegraeken van heur vader bi'j heur gemiene stiefmoeke en stiefzusters woonde. De naeme van et maegien was Assepoester. Ze woonden in een groot huus in een klein dörpien vlakbi'j et peleis van de keuning. Assepoester mos altied alliend et hiele huus schoneholen. Veur heur lilleke en luie stiefmoeke en stiefzusters mos ze altied alle vieze en vermuuiende kerweigies opknappen. Op een dag verschenen d'r rondomme in de stad anplakbiljetten waorin iederiene uutneudigd wodde om op et grote feest te kommen dat in et peleis geven wodden zol. Op dit feest zol de preens ommekieken naor een geschikt maegien om mit te trouwen. Et hiele huus was overstuur.

De gemiene stiefmoeke docht dat iene van heur dochters wel geschikt wezen zol om mit de preens te trouwen. "Ie meugen niet mit Assepoester, zoe'n onsjog maegien as ieje maeken toch gien kaans" zee de gemiene stiefmoeke. "Gao ie mar vlogge es even de jurken van mi'j en die van je stiefzusters opknappen en wasken". Assepoester was de hiele weke drok in de weer om de jurken te verstellen en mooi te maeken. De gemiene stiefzusters pestten heur de hiele dag dat zi'j wel naor et feest gongen en Assepoester niet. Op de dag van et feest was Assepoester hiel slim verdrietig. De gemiene stiefzusters hadden dit wel deur mar lachten heur gewoon uut. Mit hatzeerte keek Assepoester hoe de gemiene stiefmoeke en heur stiefzusters lachende in de mooie koetse stapten en naor et peleis vertrokken.

"Goel mar niet maegien" heurde Assepoester inienend aachter heur zeggen. Ze dri'jde heur omme en daor ston een vrundelike fee mit een hoge puntmusse op en een toverstokien in de haand. "Ik bin je petemoeke en ik zal d'r veur zorgen dat ie ok naor et feest toe kunnen". Assepoester kreeg een cool vette glimk op heur gezichte. Ze kon et haost niet geleuven. Mit een tikkien van heur toverstok, toverde de vrundelike fee Assepoester in een schitterende jurk. Et haor van Assepoester was ok drekt mooi knipt en kapt. An heur voeties hadde ze inienend hiele mooie glaezen schoegies. Assepoester daanste in et rond van gelok. "Oh petemoeke wat bin 'k mooi in de kleren. "Now nog een mooie koetse mit een koetsier en mit peerden d'r veur" zee de vrundelik fee en in iene zwieper toverde ze van een pompoen en vuuf moezen een mooie koetse mit koetsier en vier peerden. "Gao now mar vlogge mien kiend mar vergeet niet dat de betovering mar tot twaelf ure middernaacht duurt en gien seconde laeter".

Assepoester stapte in de koetse en et duurde mar even of ze ston veur de grote deure van et peleis. Assepoester wodde binnenlaoten en daor zag ze heur gemiene stiefmoeke en stiefzusters ok zitten. Een betien benauwdachtig leup ze heur veurbi'j mar Assepoester wodde niet weerkend. Ze ston een betien onwennig in de grote zael mit al die meensken en wus niet krek wat ze doen mos. "Dag mevrouw mag ik disse daans van jow". Assepoester dri'jde heur omme en keek recht in de ogen de preens die aachter heur staon kommen was. "Euhh, jawisse majesteit" zee Assepoester een betien overdonderd. De preens pakte heur haand en trok heur de daansvloer op. De hiele aovend daanste de preens alliend mar mit Assepoester. Et was lekker om te daansen mit de preens vun Assepoester en seins zag ze de et overgeunstige kieken van de gemiene stiefmoeke en de stiefzusters die nog de hieltied an de kaante zatten te malkieken. De preens wodde smoor verliefd op Assepoester en dat kwam van beide kaanten. "Now za'k heur vraogen" docht de preens, en hi'j gong op zien kni'jen veur Assepoester zitten. De hiele zael zag toe en de meziek stopte. Alleman hul zien aosem in. "Assepoester" zee de preens. Assepoester keek de preens an en kon heur gelok niet op.

Inienend klonk d'r een zwaore slag deur de zael. Assepoester keek naor de klokke en zag dat et de eerste slag was van de twaelf slaegen veur et twaelf ure wodden zol. Ze mos vlogge wezen aanders was de betovering verbreuken en kon de preens zien wie ze eins was. Assepoester leup in zeuven haosten vot en leut de preens midden in de zael veraldereerd aachter op zien kni'jen. Ze vleug de trappe of mar verleur onderwegens iene van heur glaezen schoegies. Vlogge sprong ze in de koetse en nog veur de twaelfde slag sleugen hadde was ze de poort van et peleis al uut. Krek om twaelf ure verdween alles wat de vrundelik fee toverd hadde, behalven et glaezen schoegien dat nog de hieltied op de trappe veur et peleis ston. De preens zag 'm staon en nam 'm mit naor binnen.

Assepoester ston onderdehaand op straote mit heur oolde kleraosie weer an, vuuf moezen om heur henne en een pompoen op 'e grond. Thuus kommen leup ze hadde naor heur kaemer en bleef daor tot heur stiefmoeke en stiefzusters weer weeromme kommen weren. De aanderedaegs kwam de preens mit zien gevolg naor et dörpien. "Iedere vrouw in et dörpien moet et glaezen schoegien passen en wie et past mag mit de preens trouwen" raosde de dorpsomroeper deur et hiele dörp. De preens gong alle huzen of en iedere vrouw perbeerde heur voete in et schoegien te drokken. Gieniene paste et. As laeste kwam de preens bi'j et huus van Assepoester en heur gemiene stiefmoeke en de stiefzusters. De stiefzusters wrikten en drokten mar kregen heur voete niet in et schoegien. De stiefmoeke hulp wat ze kon mar niks lokte. Assepoester ston aachter een deure en keek deur et sleutelgat en kon heur lachen niet goed inholen. De preens heurde dat en trok de deure eupen. Assepoester schrok en kwam gauw overaende. "Dag majesteit" zee Assepoester. "Dag maegien" zee de preens die wat weerkende in de glimk die Assepoester om heur mond hadde. "Waoromme pas ie et glaezen schoegien niet es?". De gemiene stiefmoeke sprong d'r drekt tussen. "Preens toch, zi'j is niet naor et feest west en jow leuven toch niet dat zoe'n onsjog ding dat schoegien passen zal?" De preens drokte de gemiene stiefmoeke an de kaante en zee "Dat bepaol ikzels wel. Maegien perbeer et schoegien es".

Assepoester stapte zomar in ienkeer in et schoegien. De preens straolde van gelok dat hi'j now aendelik zien bruid vunnen hadde. Assepoester gong an de aarm van de preens et huus van de gemiene stiefmoeke uut. Nog ienkeer dri'jde Assepoester heur omme en steuk heur tonge uut naor heur gemiene stiefmoeke die flauw vul en de stiefzusters die gien woord meer uutbrengen konnen. De aanderedaegs was d'r weer een groot feest, de brulloft van de preens en Assepoester. Ze daansten de hiele aovend weer alliend ditkeer as preens en preensesse en tot veer nao twaelf ure naachs. En die gemiene stiefmoeke en stiefzusters? Die mochten eerst nao ofloop van et feest op peleis kommen en mossen doe et peleis schonemaeken en de troep van et feest oprumen. Dat deden ze veur de rest van heur leven nao ieder feest op et peleis. En dat weren d'r een hiel, hiele protte want de preens en Assepoester leefden nog hiel lange en gelokkig en hullen een hiele protte feesten.


© Piet/er Bult (vertaeling)