Dreugkloot

Weeromme naor Verhaelen
Weeromme naor Stellingwarfs
Home


Dreugkloot

An ’t aende van veurig zoemer wa'k veur wat onderzuuk van oolde dokementen even in de biebeltheek van et Nedersaksenlaand. Wiels ik hielemaole in de wolkens al een peer ure in oolde boeke- en mapperommel omme zat te sneupen komt d'r een - zo te zien - hiel aorig maegien mien kaante oplopen en schoeft an bi'j 'mien' studeertaofel. Ze blaedert ok wat in een groot boek omme en wiels ik even rechtop zitten gao om over wat nao te daenken treffen oonze ogen mekeer opiens. Bliekber komt ze hier wel vaeker en kent ze alleman die hier komt want ze vragt me a'k ni'j bin in disse hoeke van de studeerzael, en wao'k naor op te zuke bin. Briedvoerig zet ik uut aende mit uut te stokken da'k vanwegens oolde dokementeboel over laandrecht en meer van zoks van oonze ‘terra Stellingwarf’ op onderzuuk uut bin.

Now, mar dan hadde zi'j wat veur mi'j da'k beslist zien mos. Mar dat was hier niet in de biebeltheek mar dan mos ik mar even mitkommen. Slim ni'jsgierig ruumde ik vot-en-dao-lik mien 'studieboeken' an kaante en gong mit heur naor buten, naor de auto. A'k mar aachter heur an rieden wol, dan zol ze mi'j wat zien laoten da't vast interessaant wezen zol.

We bin wel haost een halfure deur et oolde Saksenlaand reden en ik hadde bi'jtieden muuite om heur bi'j te biezen. In een gewone volksbuurt zette zi'j heur auto an de kaante op een parkeerstroke en ikke mientes d'r aachter. Ze leup al op mi'j toe en dee alderdeegst de deure veur me los. Ik begreep dawwe hier vanargens wezen mossen veur - lichtkaans - nog ooldere stokken over oonze terra as die van 1304! We leupen naost mekeer naor een huus waor zi'j de sleutel van hadde en de veurdeure losdee. Ze leut mi'j veurgaon en in de gang leut ik heur weer veurgaon. Doe dee ze een kaemerdeure eupen en zee da'k et mi'j daor mar even 'gemutlich' maeken mos wiels zi'j naor naor boven gong.

Nog gien twie tellen laeter kwam ze al weer beneden en hadde wat makkeliks anstruupt. Mit beide hanen hul ze een - zo te zien oold - boek vaaste en kwam naost me op de grote baank zitten. Mit dat ze et boek eupenslat ha'k et deur. De KamaSutra! Wat hadde dit boek now toch mit de oolde laandrechten van Stellingwarf te maeken, scheut nog even deur me henne. Suffert, da'k binne. Et gong heur vanzels hielemaole niet om oolde boeken mit vaeks onneuzele oolde verhaelen en plaeties. Dit was gewoon een maegien die et verleiden van oolde mannegies tot keunst verheven hadde. Mit een betien gelok hadde zoe'n oold mannegien ok nog wat centen in de knip en daor was et heur vanzels bi'j slot van zaeke om te doen.

Ze stelde uut dawwe tegere dat boek mar wat deurblaederen zollen in de hope dawwe wat interessaants tegenkwammen. Hiemaole van de riebeles zo'k mi'j ok nog haost gaon laoten en heur spullegien mit speulen mar ik pakte me nog krek op 'e tied heer, kwam in de bienen en leup alvast naor de deure. Mit een klap sleug ze et boek dichte en reup me - zuver in ’t Stellingwarfs - bi'j et votgaon nog nao: dreugkloot..!


© Piet/er Bult