Een rutien in de kraante

Weeromme naor Verhaelen
Weeromme naor Stellingwarfs
Home


Een rutien in de kraante

“Kiek Tomke”, ropt Yna Yu.
“D’r zit wat bi’j jim in de brievebusse.”
Tomke dot et kleppien eupen,
Hi’j haelt d’r een kraante uut.
“Ik wil de kraante dregen!”, ropt Romke.
Hi’j hapt vot in et pepier.
Dan begint hi’j hiel foel te trekken.
“Romke!”, schrikt Tomke. “Wat doej’ now!”
Romke draeft mit de kraante vot.
“Laot los!” ropt Tomke lelk. “Dat mag niet.”
Romke blift staon, hi’j wiebelt mit zien stattien.
“Loslaoten, Romke”, zegt Tomke. “Aanders dan...”
Romke dot de bek eupen. De kraante vaalt.
Mar, daor is de wiend. De hadde wiend.
Die blaost de kraante deur de tuun.
“Pak ‘m”, ropt Kornelia. “Vlogge!”
Romke, Tomke en Yana Yu draeven aachter de pepieren an. Al vlogge hebben ze de stokken kraanten te pakken.
“Leg him mar op ‘e taofel”, zegt Kornelia.
“Ik wil eerst et straotien eventies anvegen.”
Tomke en Yana Yu doen de kraante in mekeer.
“Moej’ es kieken, Tomke”, zegt Yna Yu.
“Ie staon in de kraante! En Romke ok!
Zuwwe dat plaetien uutknippen?
Dan lao’we et an Kornelia zien.”
Tomke pakt een schere.
Hi’j knipt netties op de lijnties.
Yana Yu legt et plaetien op et kassien daele.
Laeter komt Kornelia in huus.
Ze gaot zitten en dot de kraante eupen.
Mar wat zicht ze daore? De kraante is stokkend.
D’r zit een groot gat in.
“Hoe kan dit?”, vragt ze an Tomke.
“Wi’j hebben een plaetien uutknipt”, vertelt Tomke.
Hi’j lat de foto an Kornelia zien.
“Prachtig!”, glimlacht ze. “Die hangen we op.”
Dan lest Kornelia de kraante.
“Makkelik, zoe'n rutien in et pepier”, zegt ze.
“Zo kan ‘k jim mooi in de gaten holen.”


© Piet/er Bult (vertaeling)