Een vlinder op de stat

Weeromme naor Verhaelen
Weeromme naor Stellingwarfs
Home


Een vlinder op de stat

De zunne schient.
Tomke en Romke speulen in de tuun.
Flap, flap, flapperdeflap.
Wat zien ze daor tussen de bloemegies?
"Een vlinder!" ropt Tomke bliede.
"Hi'j komt disse kaante uut, Romke."
De vlinder is een betien muui.
Hi'j wil even zitten.
Dat is een gaedelik plakkien, daenkt de vlinder.
Hi'j gaot op Romke zien stattien zitten!
"Sst, niet bewegen!" fluustert Tomke.
"Aanders vligt de vlinder vot."
Romke staot doodstille.
Hi'j waacht en waacht.
De vlinder blift stillegies zitten.
Romke krigt stieve poties.
En een zeer stattien van dat stillestaon.
"Vot, vlinder!" ropt Romke.
"Gao now mar van mien stattien of."
Mar de vlinder beweegt niet.
Hi'j zit noffelik op Romke zien stat.
Tomke klapt in de hanen.
De vlinder komt niet van zien plak.
Hoe kriegen ze now de vlinder de locht in?
"Ik weet wat," zegt Tomke.
"Ie moe'n mit je stattien wiebelen."
Romke dot zien best.
Hi'j wiebelt zien stat henne weer denne.
En op en daele.
Mar de vlinder vaalt d'r niet of.
"Stoute vlinder!" ropt Romke lelk.
Hi'j hapt naor zien stat en naor de vlinder.
Hadder en hadder draeft hi'j aachter zien eigen stat an.
Et hontien wodt d'r dwiel van!
Opiens... gaot et van klets boem!
Et hontien vaalt omme op de tegels.
Daor ligt hi'j mit de poties omhogens.
En de vlinder?
Die vligt vlogge de locht weer in.


© Piet/er Bult (vertaeling)