Enties in de tuun

Weeromme naor Verhaelen
Weeromme naor Stellingwarfs
Home


Enties in de tuun (Tomke)

Tomke en Kornelia zullen eten.
Tomke wil sjem op 'e bolle.
Hap, hap, dot Tomke.
Mmmm, dat smaekt!
Opiens hoolt Tomke op mit eten.
Wat heurt hi'j daore?
Tik, tik, tik, gaot et.
"Ik heure wat!" ropt Tomke.
Et geluud komt bi'j de tuundeuren weg.
Tik, tik, tik.
"Ik heur ok wat," zegt Kornelia.
"Wat zol dat wezen, Tomke?"
"Et bin enties!" ropt Tomke bliede.
"Ze tikken mit de snaevel tegen et raem."
Veur et raem staon twie enten.
De iene is bruun en de aandere is wit.
"Kwêk, kwêk, kwêk," zeggen ze now.
"Ze willen een stokkien bolle!" ropt Tomke.
Kornelia kikt naor de twie enten.
"Ik weet et niet, Tomke," zocht ze.
"Die enties kommen dan iedere dag. En poepen mien hiele terras d'r onder."
Ze wist naor de poep op 'e tegels.

"Ik weet al wat!" ropt Tomke.
En hi'j draeft vot.
Even laeter komt hi'j weeromme.
In zien haanties het hi'j... zien pot.
"Kiek es enties," zegt Tomke.
"Jim meugen niet op 'e tegels poepen, heur. Mar in mien pottien. Ik hoef de pot niet meer. Ik bin al groot. Ik poep op et husien."
Kornelia is slop van et lachen.
"Enties poepen niet op een pot, Tomke. Weej' wat? Ik hael een hiempien bolle. En een emmer mit waeter."
Even laeter pikken de enten in de bolle.
En as ze heur boekies vol hebben?
Dan schrobbet Kornelia de tegels weer schone.
"Tot morgen, enties," ropt Tomke.


© Piet/er Bult (vertaeling)