Jeugdjaoren en laeter

Weeromme naor Verhaelen
Weeromme naor Stellingwarfs
Home


Jeugdjaoren en laeter

Now las ik eerdaegs in de kraante dat een protte perblemen weeromme te voeren binnen op je jeugd. Aj’ op laetere leeftied wat - of zels beheurlik wat - ofdwaeld binnen van ‘t rechte pad dan kan dat deur knappe koppen onderzocht wodden. Vaeke bliekt dan daj’ een muuilike jeugd had hebben of zokswat. Die halve zot, wat zeg ik, die hiele zot daor in België die zo onmeenskelik mit kleine maegies in de weer west het, die begon zien doen en laoten ok al of te schoeven op zien niet zo plesaante jeugdjaoren. Hi’j had et al es mitmaekt dat hi’j van een hiel stel kiender, as ienige gien ijsko kreeg omreden hi’j te dikke wezen zol. Daordeur was hi’j now tot zien hiel kwaolike daoden kommen.

Van ‘t veurjaor kreeg ik een i-meel en daor ston o.e. in: “... en pattie voegels liekas de mees, zangliester en tjiftjaf beginnen alweer te zingen. Ik kriege zels ok al wat kriebels mar ik kan niet zingen; dat het vroeger an de juffer op schoele legen...” Zie, zoe’n konklusie daor kan ‘k niet zo goed tegen vanzels. Aj’ vandaege-de-dag neffens de kelinder achttien jaor wodden binnen, dan woj’ – waor of niet - volwassen nuumd. Dat hoolt ok in daj’ van die tied of zels veur je doen en laoten verantwoording nemen moeten. Niet meer van alles en nog wat ofschoeven op je oolden, meesters en juffers of je jeugdjaoren en zo.

Mien moeke het vroeger ok vaeke genoeg tegen mi’j zegd da’k beter mar wat deurleren kon. Dat wo’k doe - krek as de meersten van jim daenk’ – niet begriepen. Dan hoe’j laeter niet zok zwaor wark te doen, hul ze mi’j nog veur. Nee, ik wus et veul beter. Ik mos mar liever an ’t wark vanzels, ’n roege cent in de buse hebben en dan een oold brommertien kopen krek as mien ‘medestudenten’. Mar om mien oolden now aachterof te verwieten dat zi’j mi’j doe dan ok mar over et hekke van de borgemeister zetten moeten hadden om mit die kiender te speulen en dus in dat millieu op te gruuien, dat giet mi’j te veer. Nee, a’k wat verkeerd daon hebbe dan he‘k et gewoon zels verprutst. Mar da’k d’r now wat an overhullen heb, nee, ‘k geleuve et niet. Toch nog aorig terechtekommen za’k mar zeggen.

Och, wat zol ik nog graeg es weer van jongs-of-an beginnen willen. Mar dan wel alles weten, kunnen en kennen wa’k now ok wete, kan en kenne vanzels.
Jeugdjaoren en laeter.

Now las ik eerdaegs in de kraante dat een protte perblemen weeromme te voeren binnen op je jeugd. Aj’ op laetere leeftied wat - of zels beheurlik wat - ofdwaeld binnen van ‘t rechte pad dan kan dat deur knappe koppen onderzocht wodden. Vaeke bliekt dan daj’ een muuilike jeugd had hebben of zokswat. Die halve zot, wat zeg ik, die hiele zot daor in België die zo onmeenskelik mit kleine maegies in de weer west het, die begon zien doen en laoten ok al of te schoeven op zien niet zo plesaante jeugdjaoren. Hi’j had et al es mitmaekt dat hi’j van een hiel stel kiender, as ienige gien ijsko kreeg omreden hi’j te dikke wezen zol. Daordeur was hi’j now tot zien hiel kwaolike daoden kommen.

Van ‘t veurjaor kreeg ik een i-meel en daor ston o.e. in: “... en pattie voegels liekas de mees, zangliester en tjiftjaf beginnen alweer te zingen. Ik kriege zels ok al wat kriebels mar ik kan niet zingen; dat het vroeger an de juffer op schoele legen...” Zie, zoe’n konklusie daor kan ‘k niet zo goed tegen vanzels. Aj’ vandaege-de-dag neffens de kelinder achttien jaor wodden binnen, dan woj’ – waor of niet - volwassen nuumd. Dat hoolt ok in daj’ van die tied of zels veur je doen en laoten verantwoording nemen moeten. Niet meer van alles en nog wat ofschoeven op je oolden, meesters en juffers of je jeugdjaoren en zo.

Mien moeke het vroeger ok vaeke genoeg tegen mi’j zegd da’k beter mar wat deurleren kon. Dat wo’k doe - krek as de meersten van jim daenk’ – niet begriepen. Dan hoe’j laeter niet zok zwaor wark te doen, hul ze mi’j nog veur. Nee, ik wus et veul beter. Ik mos mar liever an ’t wark vanzels, ’n roege cent in de buse hebben en dan een oold brommertien kopen krek as mien ‘medestudenten’. Mar om mien oolden now aachterof te verwieten dat zi’j mi’j doe dan ok mar over et hekke van de borgemeister zetten moeten hadden om mit die kiender te speulen en dus in dat millieu op te gruuien, dat giet mi’j te veer. Nee, a’k wat verkeerd daon hebbe dan he‘k et gewoon zels verprutst. Mar da’k d’r now wat an overhullen heb, nee, ‘k geleuve et niet. Toch nog aorig terechtekommen za’k mar zeggen.

Och, wat zol ik nog graeg es weer van jongs-of-an beginnen willen. Mar dan wel alles weten, kunnen en kennen wa’k now ok wete, kan en kenne vanzels...


© Piet/er Bult