Luuster kiender (1)
Weeromme naor Verhaelen
Weeromme naor Stellingwarfs
Home
Luuster kiender (1)...
Bi'j de buren in de tuun, staon een hiele protte bi'jepollen. Mit van
die mooie rooie bi'jgies. En ok van die glaanzende witte. Veural as de
zunne d'r op schient, dan glimmen zi'j d'r over. D'r staot ok een hiele
grote kruulorenpolle tussen. Een protte kruulorens bin al haost riepe.
Buurman past altied goed op zien bi'jepollen. Et is zien hobby.
Hoge uut de locht kommen d'r twie voegelties anvliegen. Zi'j vliegen
recht op de kruulorenpolle of. De iene vligt naor een stevige takke an
de zunnekaante. De aandere zweeft om de polle henne, en strikt daele op
een takke in 't schaad. Veurzichtig wil iene van de voegelties es even
an een kruuloren pruven. Mar wat is die nog hadde. Die is vast nog niet
goed riepe. Et voegeltien perbeerd et nog es bi'j een aander. Mar die
is ok nog niet goed riepe. Vlogge wipt'ie naor een takke mit weer een
aander bessien. En dan het ie d'r iene te pakken, die is wel goed
riepe. Een hiele zaachte, lekkere, zuuite kruuloren. Et voegeltien pikt
er nog es goed in. Dat smaekt him lekker. Vlogge ropt hi'j zien buisien
uut et schaad d'r bi'j. Kom gauw hierhenne. Hier, an disse kaante in de
zunne, zitten hiele lekkere, zuuite kruulorens. Daor komt zien
kammeraod al anvleugen. Tegere eten zi'j heur boekies rondvol mit die
lekkere, sappige vruchies.
Omdat zi'j zo drok weren mit et eten, hadden zi'j nooit murken dat d'r
een grote rooie katte anslupen kwam. De grote rooie katte van drie
huzen veerder. Die katte was ok altied op zuuk naor wat lekkers. Altied
dat voer uut blikkies, vun hi'j mar niks. D'r ging eins niks boven een
gries moesien of een klein voegeltien. Al hiel in de veerte hadde hi'j
de twie voegelties in de kruulorenpolle bezig zien. Hiel veurzichtig
kwam hi'j naoderan slupen. Zoe'n voegeltien leek him wel een aorig
maoltien. En de voegelties, die hadden niks deur. Ze weren vusen te
drok mit et eten van al die lekkere kruulorens. De katte was now al op
een meter of twie, drie van de kruulorenpolle dichtebi'j kommen. Mit
een beetien gelok, kon hi'j ze van hieruut al bespringen docht hi'j zo.
Nog mar wat dichterbi'j slupen, leek him eins nog beter. Hiel
veurzichtig kwam hi'j nog dichterbi'j. Et waeter leup him al in de
mond. Wat zol zoe'n voegeltien him lekker smaeken. Hi'j drokte zien
dikke rooie boek nog stiever tegen de grond. Hi'j maekte himzels zoe
klein meugelik. 't Kon now haost niet meer verkeerd gaon. Hi'j zette
him schrap. De achterpoten stevig in 't zaand. Now zol 't wezen. Hi'j
spande al zien spieren an veur de grote sprong. Krek op datzelde mement
blaft d'r een hond. De katte schrikt zo allemachtig. En de voegelties
misschien nog wel meer. Mit dat zi'j ommekieken hebben zi'j de katte
zien. As vanzels, vliegen de voegelties daolik vot. Een meter of tiene
in de locht kieken zi'j nog even omme. Daor zien zi'j nog krek dat de
hond achter de katte anjaegt. Da's now net zien verdiende loon
kwetteren ze tegen mekeer...
© Piet/er Bult