Luuster kiender (2)

Weeromme naor Verhaelen
Weeromme naor Stellingwarfs
Home


Luuster kiender (2)...

Jan en Klaos weren al een peer jaor grote kammeraoden. Zi'j hadden mit heur beidend al hiel wat mitmaekt. Grote hutten in bomen bouwd en al es een holten vlot maekt, veur op et waeter. Mit dat vlot was et doe des tieds niet zo goed oflopen. Midden in een briede sloot was Klaos d'r doe ofvalen en mos mit een kletsnatte bokse naor huus. Zien moeke was doe aorig kwaod op him west. Mar goed, dat was al weer even leden. Morgen was 't woensdag en dan hadden zi'j mit heur beidend ofpraot om middags mit de bokkewaegen op pad te gaon. Jan hadde een peer jaor leden al es een jong bokkien van zien pake kregen. Dat bokkien was now een hiele bok wodden. Now et bokkien stark genoeg was had Jan zien heit d'r een passende karre bi'j timmerd. Vanaovend mar vlogge op bedde, morgenvroeg nog even naor schoele en dan zol 't wezen.

Naachs droomde Klaos d'r van wat zi'j al niet doen konnen mit de bokkekarre. Mischien konnen zi'j bi'j de pietereulieboer wel wat centen verdienen mit et in 't rond brengen van blikken eulie. Of de kraanteman helpen. Klaos kon d'r haost niet van slaopen. Aandere morgens op schoele konnen Jan en Klaos de kop d'r hielemaole niet bi'jholen. Al dat gezeur over muuilike sommegies en dee's en tee's. Aendelik was 't kwat over twelf en mochten ze naor huus. Klaos gong nog gauw even bi'j zien moeke an om te zeggen dat hi'j mit Jan en zien bokkewaegen op pad gaon zol. Van moeke mos hi'j eerst nog een beker melk opdrinken en een stokkien koeke opeten dat ze al veur him klaorzet hadde. Mit de melk nog as een snor onder de neuze en et stok koeke stiekem in de buse stopt, gong hi'j d'r  mar vlogge vandeur. Bi'j Jan zien moeke was 't al niet aanders. Jan mos eerst ok een stokkien bolle mit keze opeten en een koppien thee opdrinken. Doe gongen de beide jonges naor de geitestal.

De zille veur de bok hong an de mure, naost de teugels die heit ok maekt hadde. Dat vul vanzels nog hielendal niet mit. Veur et eerst een bok inspannen in zoen taoie leren zille. Klaos hul de bok goed vaste wielst Jan de zille om de bok zien nekke struupte. Et bokkien vuulde him al hielendal niet op zien gemak mit zoen raar ding an zien lief. Klaos wol de karre d'r ok drekt mar achterhaoken mar Jan zee dat heit zegt had dat et beter was om eerst even zonder karre een aentien te lopen. As dat dan goed gong, dan kon de karre d'r achter. Eerst gong et bokkien nog aordig tekeer mar nao een menuut of wat gaf hi'j zich gewunnen. Hi'j stapte kalm deur en Jan kon him zels al een beetien sturen mit de teugels. Doe zi'j weer bi'j de stal kwammen ston Klaos al klaor mit de karre. Hi'j had de tiksel al in de hand. Mit de aand're haand greep hi'j de ??????? en haokte die an de tiksel. Et bokkien wol haost niet stillestaon mar Jan kon nog krek veur op de karre springen. Klaos kwam d'r mit een snoekesprong nog krek achterop. Doe de bok vernam dat d'r wat raers achter zich gebeurde maekte hi'j een peer raere bokkesprongen. Dat karre scheut uutaende.

Op et pad naor de weg toe leek et d'r een peer keer op dat et grif verkeerd gaon zol. Een peer keer op et raantien bi'j de sloot langes en dan weer raekelings langs 't stiekldraod an de aand're kaante van 't pad. Doe zi'j van 't pad of bi'j de weg ankwammen, bleven zi'j even staon. Heit had zegd dat zi'j niet op de weg kommen mochten. Mar Jan zee dat heit niet zegd had, dat ze de weg niet overstikken mochten. An de overkaante van de weg was et bos, en dat leek de beide mannen wel wat. Dus toch mar vlogge de weg over en 't briede pad van 't bos in. Dat was mooi man! Et bokkien kreeg d'r ok zuver ok aorigheid an. Soms deden ze een skoffien kalman en dan weer een stokkien haddelopen. Nao een hiele toer en een protte wille weren zi'j an de ere kaante van et bos ankommen. Krek op et mement dat ze ommekeren wollen, kwam d'r een auto langes stoeven. Et bokkien schrok meraekels. Maekte hiele grote sprongen zodat de zille van zien huud ofstruupte. Van schrik leut Jan de teugels ok nog los. Los van de karre, zette et bokkien et op 'n lopen et bos in. Jan en Klaos wussen even niet wat zi'j d'r an hadden.

Daor stonnen zi'j now mit een karre en een zille, mar zonder bokkien. Die was niet iens over 't pad, mar wel et bos inscheuten. Nao wat getreuzel en een kot overleg nam Jan de tiksel in de hand om te trekken en Klaos gong achteran, de karre schoeven. Tjonge, dat was toch zwaorder as dat zi'j beidend docht hadden. Zo halverwegens de teroggereize kwamen zi'j de boswachter tegen. Die mos zuver lachen om die twieje en zee: niet van 't pad of heur, en veur donker thuuswezen. Ja meneer, zeden de beide jonges, en vot gong et weer. Onderwegens mossen ze wel vuuf keer even poesten. De boswachter kreeg nog geliek, 't wodde al een beetien schiemer. 't Mos wel haost zes ure wezen. Niet zo best, want dan was heit ok al thuus. Hoe durfden zi'j zo thuuskommen zonder bokkien en een kepotte zille. Zo now en dan leupen de jonges nog es even een stokkien et bos in en reupen naor et bokkien mar hi'j was vot en hi'j bleef vot.

Doe zi'j aenliks thuuskwammen ston heit heur al op te wachten. Waor he'i'jm west, en waor is 't bokkien, vreug heit. Jan begon haost te goelen en Klaos trok ok al an zien lippe. Mar heit, staemelde Jan, wi'j konnen d'r echtwaor niks an doen. Hi'j maekte een peer raere sprongen en was doe zomar vot. En doe mossen wi'j zels de karre trekken en ok nog naor et bokkien zuken. En now is't hatstikke laete wodden, al haost duuster, en wi'j hebben et bokkien ok nog niet weeromme vunnen. Heit, wi'j oons asjeblieft even helpen, ...please. Daor kwam moeke om 'e hoeke van 't huus ansjokken mit de schölk nog veur. 't Eten was klaor, en as de manluden now mar in huus kommen wollen. En Klaos mos ok mar een beetien opschieten. Zien heit had al west te vraogen waor as hi'j zoelange bleef. Mar moeke, wi'j moe'n eerst nog om et bokkien uut, da's now toch vule belangrieker as eten, zee Jan. Hoezo, om et bokkien zuken, zee moeke. Ik hebbe him krek nog de eerpelschellen in een schaoltien brocht. Die staot gerust op stal heur. De beide jonges vleugen om heur hadst d'r vantussen naor de geitestal. Warempel, daor ston et bokkien rustig te vreten uut zien voerbak. Doe hi'j de jonges an zag kommen keek hi'j even op van de bak en et leek krek as hi'j heur brieduut toelachte. Lekker puh...


© Piet/er Bult