Mierezoer

Weeromme naor Verhaelen
Weeromme naor Stellingwarfs
Home


Mierezoer

Veur mien middagslaopien buten in 't schaad, wa'k al haost in slaop valen mar nog krek veurdat mi'j de ogen echt dichte vullen za'k ze gaon. Wel honderd donkerrooie mieren za'k op 'e stamme van een oolde plataon op en daele, en henne-weer-denne hadlopen. Half in 'e soeze en half nog wat wakker kon 'k ok nao roem naodaenken niet bedaenken wat zo'n honderd rooie mieren al hadlopende op de stamme van een oolde boom te zuken hebben. Hoewel mieren bekend staon om heur warklust, zag 'k niet iéne van heur doende mit een haemer, een stofdoek of aander ark. Zoas de meerste diersoorten zullen mieren ok wel krek as meensken, de hiele dag doende wezen mit eten, drinken en mekeer wat te beflappen om heurzels en daormit de eigen soorte in staand te holen, bedocht ik. Mar om te eten neem ie gewoonlik even rustig en onbeweugen de tied. Om eten te zuken gaoj' toch niet zo kris-kras tekeer as disse mieren, mar zol d'r wat meer systeem zitten in dat zuken, zoj' zeggen. Hoe as mieren mekeer percies beflappen wee'k eins niet mar ik kan mi'j niet veurstellen dat zo'kswat de hieltied even vlogge d'r-op d'r-of gebeurt tiedens et op en daele hadlopen op de stamme van een oolde plataon. Zo docht ik, en zo zollen mieren ok wel daenken, leek mi'j.

Nao et schouwspul een stief kertiertien ankeken te hebben mar nog de hieltied gien doel, nut, oorzaeke of gevolgen ontdekt te hebben, pakte ik ién zoe'n klein miertien hiel veurzichtig op. Et was een zi'j want ik zag nargens een rits, een knope of een stokkien klittebaand waor zoks as een pinkeltien aachter votstopt zitten kund hadde. Haost fluusterend vreug ik wat ze eins mit mekeer an et doen weren. "We speulen petanque," zee ze, "ziej' dat dan niet?" "Eh, nee, now ja, vanzels, dat docht ik al, mar ik wol et toch ok even zeker weten," leug ik een betien domme. "Mar ik zie nargens butties of boules," markte ik doe hiel scharpzinnig op, "en hoe warkt et mit de zwaortekracht bi'j jim spul in zokke recht opstaonde bomen?" "Ja, kiek," zee ze now wat kribbig, "daor hebben wi'j oonze trukies veur. Jim meensken, of liek as wi'j jim meerstal numen, grote lomperikken, jim trappen en gooien bi'j et spul vaeke een hiele protte mieren dood. Wi'j raeken of vertrappen niks, gieniene en grif gien grote lomperikken en daor biwwe riekelik veur beloond. En zet me now mar vlogge weeromme want ik wor roepen. Ik bin de schieter van oons team en we willen de finaole winnen want dan biwwe kampioen en krie'we lekkere mierezoer te drinken."

Doe 'k een uurtien laeter wakker wodde was d'r op de boomstamme gien miere meer te bekennen. Gien grommegien feestvreugde van winners of traonen van de verliezers te zien. As et now op een reguliere speulmiddag, een spannend toernooi veur lomperikken is of alliend mar toe te kieken naor vertikaol petanque speulende mieren, somstieden begriep ik dus nog mar botte weinig van et spullegien.


© Piet/er Bult

Uut de riegel: 'Petanque en sabots' (Petanque op klompen)