Schoonmaekster

Weeromme naor Verhaelen
Weeromme naor Stellingwarfs
Home


Schoonmaekster

(Wat veurof gong: Nog niks eins. Ik was alliend mit een kaortien in de buse naor de supermark toogd, hadde wat bosschoppen daon en hange now dat kaortien an 't prikbod.)

Ik hadde et hielendal niet deur dat ze mit 'n beidend vlak aachter mi'j stonnen doe 'k et kaortien bi'j de supermark op et prikbod ophong

          "Vraogd: een 'interieurverzorgster' veur een peer ure in de weke bi'j een staonde man alliend.
            D'r moet daon wodden wat d'r daon wodden moet mar ie meugen zels de tied bepaolen, morgens,
            middags of bi'j aovende, deur de weke of in 't weekaende. Tillefoonnommer 0123 4567890 of een
            aemeltien naor mi'j@alhier.nl. Gewoon es anbellen op de Ekkelstraote nommer 13, kan ok wel.
            D'r is nog gien grote haost mit."

Ik was nog mar goed en wel thuus en mit de bosschoppen an 't ommepakken doe de tillefoon gong en een gewone mar dudelike stemme mi’j in de oren tetterde:
"Ja, et is mit vrouw Bakker. Ik hebbe jow kaortien mitneumen van 't prikbod bi'j de supermark. Jow zuken om een schoonmaekster veur een peer ure in de weke…?"
"Ja, klopt, vrouw Bakker. Ik woon hier now een peer maond en kan mi'j aorig redden al zeg ik et zels, mar d'r bin now ienkeer een peer van die deengies daor mos eins zo now en dan even een vrouwehaand an te pas kommen. Jow kennen dat vaaste wel, de raemen, de veensterbaanken, de tegelties in de badkaemer, de kookplaete en zo wat henne. Dat ja, veur een peer ure in de weke mo'k eins wat hulpe hebben."
"Now, misschien dawwe mekeer dan krek passen" zee vrouw Bakker "want ja, mien man is een goed halfjaor leden wegraekt en now moe'k zels de kost verdienen en dat vaalt nog niet toe. Now he'k al een peer ure wark bi'j zoe’n allemachtig groot belbedrief mar dat bin mar een peer ure en et betaelt ok niet al te best. Et wodt wel wat anvuld deur de bi'jstaand van de Gemiente mar et is al mit al gien vetpot, en aj' dan ok nog een iewig stu-derende dochter in huus hebben, dan weej't wel. Wanneer za'k es even langes kommen om et te bepraoten?"
Disse vrouw hul wel van deurpakken, zo te heuren, docht ik
"Now ja, ik weet niet waoj' weg kommen moeten mar ik bin now wel thuus vanzels."
"Now, dan drekt mar," zee vrouw Bakker "ik kom van de aandere kaante van 't dörp mar ik hoef vanmiddag aanders ok niks meer. Zuwwe om een uur of viere mar ofpraoten?"
"Dat is goed. Tot een uur of viere dan mar. Dan zie'we dan wel veerder."

Mit da'k op mien gelosie kiek, slat de karkeklokke krek twie ure. Dat geft mi'j nog mooi de tied om even deur 't huus henne. As vrouw Bakker zicht hoe as 't d'r now bi'jligt dan komt ze hier grif gienertied weer. Mit een rotgang vlieg ik de kaemer op en daele en smiet de oolde kraanten van een week of drieje op iene grote staepel in de hoeke, lege de beide propvolle askebakken in de plestieken poede mit aandere smerigens die naost de balkondeure staot en schudde de kussens op 'e driezitter een betien terechte. Op et aan-recht staot nog ofwas van een peer daegen. In iene gris pak ik de kleraosie op die her en der deur de kaemer slingert, neem die mit naor boven en hang de hiele bups in iene staepel over een stoel in de slaopkaemer. Zo, now et dekbedde een betien rechttrekken en de beide kussens nog ommedri'jen, dan liekt et al hiel wat! Laot vrouw Bakker now mar kommen...

D'r scheelde gien twie menuten an doe een kreerse vrouw van omdebi'j vuvenveertig de fiets beneden tegen et hekkien zette, naor mien veurdeure leup en op et bellegien drokte. In mien ni'jsgierigens ha'k heur van aachter de gedienen al an kommen zien vanzels. Mit da'k de deure boven an de trappe eupendoe stikt ze mi'j de haand toe en zegt
"Goeie, ik bin vrouw Bakker. Ik zol even langeskommen."
"Komme d'r mar in, vrouw Bakker. De koffie staot al te pruttelen. Za'k je jasse even anpakken en an 'e kapstok hangen?" Mit da'k heur jasse anneme grist zi'j een kammegien uut de jasbuse en gaot daor - bliekber gewoontegetrouw - even mit deur 't haor. Tegere lopen we de kaemer in en drekt deur naor de eupen keuken. Ik schoef et klied van de eterstaofel nog vlogge een betien terechte en wies heur een stoel.

"Now, dit is et dan. Mar ie kennen disse huzen misschien wel?" begin ik, en lope deur naor 't aanrecht om twie koppies veur de koffie te pakken.
"Ja heur, een vrundinne van mi'j het een peer jaor leden ok in disse straote woond en ik geleuf, et bin hier haost allemaole dezelde huzen. Mar wel hiel geriefelik, donkt mi'j. Heur man kreeg doe wark in Kannede, mar ze moch hier aanders wat graeg wonen, he'k begrepen. Och wat wi'j' ok, an en van, hen? Vlakbi'j de dokter, de bakker en de slager. En et postkantoor en de supermark vot om 'e hoeke. Ja, al gauw beter as bi'j oons. Wi'j moe'n toch altied nog een aende op 'e fiets om te bosschoppen."
"Hej' suker en melk in de koffie?" onderbreek ik heur gerattel.
"Ja, van beide mar wat. Saemen mit de dochter, oons Anneke, perberen we wel es een schoffien om an de lijn te doen en bruken we haost gien suker mar in de koffie kan 'k d'r toch eins niet buten. Och, en een meenske kan ok niet altied alles mar staonlaoten."
"As jow dochter van etzelde slag is as ieje dan zie ik gien reden dat jim zo neudig an de lijn doen moeten, dan ken ik wel aanderen. Mar lao'we et daor een aandere keer mar es over hebben. Wat donkt jow d'r van om hier zo now en dan de boel een betien op te rumen en an te hemmelen? Ie hebben et vaaste al even roegweg in je opneumen en in je ommegaon laoten, waoj' hier in terechte kommen binnen."

"Ja, dat zag ik drekt al doe 'k deur de kaemer leup, echt zoe'n mannehuusholing. Mar dat geft niks heur, en ie hebben groot geliek daj' d'r wat hulpe bi'j zuken want aj' zoks te lange sloeren laoten dan is 't vaeks te laete. Dan wodt et op den duur zoe'n rommeltien waor gieniene meer nocht an het om et an te pakken. Laestdaegs he'k nog bi'j zoe'niene over de vloer west mar ik zegge tegen de beste man: hier begin ik niet an. Et hiele huus lag vol mit oolde kraanten, de asbakken weren meer as vol en een kleren deur 't hiele huus! Vreselik. Nee, ik wil best wat doen mar et moet d'r wel een betien op lieken. Now, en dat leek nargens naor bi'j die kerel. Ik geleuf dat et een schriever was. Now, hi'j zal dan misschien wel hiel mooi schrieven kunnen mar een troep in huus, nee, alderver-schrikkelikst. Dat ik zegge nee, hier begin ik niet an. Daor komt nog bi'j dawwe et vaeks even tegere doen, mien dochter en ikke. As ik een keer niet kan dan dot zi'j et even. Awwe et es goed anpakken willen dan kowwe ok wel es een keer mit oons beidend. Twieje kun altied meer as iene, zeg altied ik mar."
Ik leut heur mar stiekemwat deur rattelen. As ze lieke rap was mit de stofdoek as mit de mond, dan kwam et wel goed, leek mi'j zo toe...

"Zuwwe mar even deur 't huus om te kieken wat d'r allemaole krek daon wodden moet?" besleut vrouw Bakker heur verhael waorin ze de hiele femiele, de buurt en et belbedrief waor ze zo now en dan warkte al even bi'jlanges west hadde.
"Jow hebben gien dieren in huus, begriep ik, want dan ha'k et al reuken vanzels. Ik hebbe toch zoe'n hekel an een warkhusien waor beesten ommelopen. Overal en altied van die haoreboel en dan kan 't ok nóg vule slimmer. Now ja, een gooldvissien in een koeme dat haort niet zo slim vanzels. Daj' roken geft ok een protte smerigte mar dat he'k altied nog liever as honnen en katten. En dat ziej' toch een protte heur, een hond of een katte bi'j een staonde man alliend. Och, en ik rook zels ok wel es een sigerettien mit heur. Et meerst veur de gezellighied, want ja, we weten vanzels allemaole wel dat et eins niet goed is, al dat gerook. Mar ien of twie sigretties kan toch haost gien kwaod, liekt mi'j."

We kwammen zuver toegelieke in de bienen om et huus mar es even deur. Ik leup veur heur uut naor de veurkaemer en begon hadde-op te bedaenken wat daor zoal eins daon wodden mos.
"De raemen, de veensterbaanken, de kussens zullen wel es uut de stoelen en even uutklopt wodden moeten. Et buro is een verhael appat want daor he'k vaeks een protte pepierderi'je op liggen wao'k wies mit bin. Et buro maj' haost niet an kommen of ie moe'n al hiel veurzichtig mit die pepiereboel te wark gaon. De peer schilderi'jgies en foto's van de beide kiender zullen ok wel es even optild wodden moeten en hael d'r es een stofdoek onderdeur. Now ja, en de koekoeksklokke is ok zoe'n mal stofnust mar ja, ie begriepen wel, een oold stok uut de femilie. Et stofzoegeren doe 'k meerstal zels wel mar aj't neudig vienen dan kan dat ok gien kwaod vanzels. Dan gebeurt et ok es een keer goed."

Zonder wat te zeggen leup ze aachter mi'j an weer naor de keuken toe. Ik leut heur op heur gemak nog mar es even flink rondkieken en begon doe opni'j an een hiele opsomming.
"De keuken is mi'j haost et slimste. Daor he'k vaeks de meerste muuite mit om die een betien an kaant te holen. Want ja, as kerel smeer ie et vaeks van 't iene plak naor 't aandere mar ie kriegen de boel now nooit es warkelik goed schone. Ik mag graeg wat bakken en braoden en bin ok niet vies van wat frituren mar et sputtert en spattert toch ok altied alles d'r onder, de tegelties, de kookplaete, de waezemkappe en gao zo mar deur."

Vrouw Bakker hadde een scharp inzicht en wol graeg alles weten.
"Ma'k wel even een laegien eupentrekken?" vreug ze, wiels ze ok drekt mar et rommel-laegien van et aanrecht eupentrok.
"Now, ik moet zeggen, ik hebbe 't wel es slimmer zien. Zuwwe ok nog even boven kieken?" Ik gong veur heur uut de trappe op want dat schient zo te heuren. Altied laoj' een vrommes veurgaon mar de trappe op, dan gaot een heer veur, en somstieden bin ik krek een heer. De peer draoden spinnerag om de laampe van de overloop henne had ikke al daegen niet zien. Zi'j zag ze wel, kon ‘k wel weten.

"Hier is de badkaemer. D'r ligt now toevallig wel wat tanepoets op et plaankien onder de spiegel mar dat overkomt mi'j niet zovaeke heur. Alliend die strepen op 'e spiegel die krie'k d'r mar niet of. Daor hebben jow vaaste wel een trukedeuze veur. Ik hebbe al verscheidene spuitbussen antuugd mar die strepen, nee." Van de wasmesiene ston et deurtien waegenwied eupen dat ze kon goed zien dat die nog hielemaole vol mit smerige was ston. Ze dee een tree of wat terogge doe 'k mi'j ommedri'jde om veerder deur 't huus te gaon. Over de overloop gong ik veur heur uut naor de slaopkaemer.
"Hier he'k meerstal toch de ogen dichte en 't locht uut, dat et vaalt hier wel wat toe."

"Doej' et wasken en strieken zels?" vreug ze onverwaachs.
"Ja, vaeks wel mar dat vien 'k toch mal wark heur. Ik weet haost nooit wat kleuren now wel en niet bi'jenneer in de wasmesiene meugen. Ik weet wel daj' et goed niet te hiete wasken meugen, dat ik zet 'm meerstal mar op dattig graoden. Mar ja, dan kriej' de boel wel es niet al te schone, now. Tsja, en et strieken is mi'j ok altied een hiel gedoe heur. Een t-shirtien en een buusdoek pak ik meerstal zomar weer van de liende, de plooi in een broek passen wee'k niet iens hoe 't moet, en a'k es netties vot moet dan he'k d'r een protte wark van om alliend al de veurkaante en de boorties van een boezeroen een betien netties glad te kriegen. Kiek, daor he'k now eins krek even een vrouwehaand bi'j neudig. Jim bin daor vaeks hatstikke haandig in. Et is jim mar een tik an 't oor waor ik uren mit omme stao te frosselen."

Zonder wat te zeggen leup ze weeromme naor de overloop en trok de deure naor et uutvanhuzerskaemertien, et rommelkaemertien eupen. Daor ston et wasrek nog vol en et striekiezer wodde zuver haost wat roestig an de onderkaante en waachtte d'r op dat de stekker mar es weer in 't stopkontakt steuken wodden zol. In de hoeke ston ok nog een wasmaande vol mit halfschone en halfsmerig goed. Wat d'r veerder allemaole nog veur rommel lag en hoevule deuzen as d'r stonnen die nog es uutpakt wodden mossen, vul mi'j now eerst op. Et hadde mi'j nog niet in 't pad staon. Vrouw Bakker scheelmikte mi’j es an krek as ze zeggen wol: now, now... mar ik begriep et ok wel een betien heur.

We gongen de trappe weer of en ik vreug heur as ze nog wel een twiede paantien koffie hebben wol. Dat leek heur wel wat toe. Mit da'k de suker, de melk en de koffie van et aanrecht kreeg vreu'k kwaanskwies
"En, liekt et je wat toe om de boel hier zo now en dan wat te beredderen?"
"O, jaowel heur. De eerste peer weken za'k wel wat meer tied neudig hebben mar a'k et ienkeer op odder hebbe dan is 't in iene morgen of middag in de weke goed bi'j te holen."

"Now, mi'j liekt, dan moe'we 't alliend nog over de pries iens zien te wodden. Wat vraog ie in 't ure?"
"Now, dat hangt d'r een betien vanof," en ze keek es linksomme en rechtsomme over de schoolders krek as ze zeker weten wol dat d'r gieniene mitluusterde "betael ie et zo of moet et ehh, hoe za'k et zeggen..."

"O, zwat of over de baank mit ofdracht van sociaole premies en zo, bedoel ie? Now, dat kan mi'j eins niks schelen. Wat veur beidend mar et beste is. Om mien pat kan et alderdeegst in 'natura'."
"Ja, ja, kerels... ze bin ok allemaole etzelde. Nee, vanzels bedoel ik dat niet alhoewel, wat niet is kan nog kommen. Ie weten mar nooit. Mien man is now al weer meer as een halfjaor leden wegraekt. Ik hebbe nog gienertied naor een aandere kerel ommekeken en ik geef et grif toe, dan bin de aovens wel es lange en de naachten koold. Mar alle gekhied op een stokkien, as 't jow netzelde is dan he'k et liever zo in de haand. Want ja, ik weet niet aj't weten mar as et op de officiele meniere gaot dan holen ze 't mi'j van de bi'jstaand drekt weer in. Krek weten doe 'k et niet mar ik geleuf da'k dan mar twintig de honderd zels holen mag. Al et aandere wodt drekt in mindering brocht. Dat as et jow netgeliek is dan doe et zo mar in de haand. Dan he'k d'r temeenste wat an. En awwe 't op naeme van Anneke, mien dochter doen, dan wodt et vot-en-daolik van heur studiebeurs inholen, dat dan hewwe d'r ok weer niks an."

Ik hadde alle begrip veur disse ekenomische misstappen en de twaelf euro in 't ure wawwe et ok al vlogge over iens. We praotten ok nog of dawwe eerlik tegen mekeer wezen zollen. As et mi'j tegenvul wat heur poetseri'je anbelangde dan zo'k dat gewoon zeggen en as zi'j d'r gien nocht meer an hebben zol om de hieltied mien rommel op te redden dan zol ze dat ok gewoon zeggen. Ni'je weke woensdagmorgen zol ze mar beginnen. Ze wus nog niet grif mar misschien kwam Anneke de eerste keer ok wel even mit, want dan konnen ze mit 'n beidend drekt es even goed deurpakken. Mit da'k de veurdeure aachter heur dichte dee bi'j et votgaon reup ik heur nog nao
"Aj' woensdag mar niet al te vroeg kommen want ik komme morgens wel es wat langzem op gang." Ik was vanzels slim beni'jd, veural naor Anneke. Ik wol wel dat et mar woensdag was...

Zit ik nog mar krek an mien eerste paantien koffie mit een zwaor sjekkien an de eterstaofel wakker te wodden as de belle gaot. Och god ja, dat is ja ok zo, vrouw Bakker, schöt et deur mien heufd. Zonder ok mar een tellegien nao te daenken loop ik zo in mien onderbokse en alliend een t-shirtien an naor de deure.
"Goeiemorgen, now, daor biwwe dan" lacht vrouw Bakker mi'j toe…

"Now, kiek es an. Komme d'r mar in. Let nog mar even niet op mi'j want ik bin nog niet al te wakker. Waoj'm eerst ok een paantien koffie mitdrinken?" Et hallegien bi'j de veurdeure was an de kleine kaante veur drie man dat ik docht ik laot ze d'r eerst mar in kommen en dan kan 'k wel even mit Anneke voesken.
"Now, et schikte Anneke vandemorgen ok wel even om te helpen dat die he'k drekt mar mitneumen. Ik zegge tegen oons Anneke, ik zegge "we moe'n mar even goed begin maeken en dan kan de volgende keer iene van oons beidend et alliend vaeks wel of.""

Doe de beide vrouwluden de jassen an de kapstok ophongen hadden, vrouw Bakker et kammegien even weer vlogge deur 't haor hullen hadde en ze de kaemer in kwammen dri'jde ik mi'j naor heur omme en zag zonder da'k de brille al op 'e neuze zet hadde, twie hiele kreerze vrouwluden staon. Doe 'k op Anneke toeleup wo'k heur haost as vanzels wel as een oolde kunde, drie wangetuties geven mar kreeg et nog krek op 'e tied veur 't benul dat zoks in dit geval eins niet zo heurt. Ik kon de ogen niet van heur ofholen doe 'k heur een haand gaf en mi'jzels veurstelde.

"En ik bin Anneke," zee et maegien "mar dat haj' al begrepen zeker. Moeke vertelt vaeks te pas en onpas hoe as 't zit, dat ik daenk daj' alles al haost van mi'j weten, is 't niet?"
"Now dat vaalt wel wat toe heur. Ze het neffens mi'j alliend nog mar zegd daj' Anneke hieten, daj' iewig studeren en daj' verrekte haandig mit een stofdoek wezen kunnen. En veural dat laeste heur ie niet zo vaeke meer vandaege-de-dag. Al je aandere kunnen daor za'k gaondeweg wel aachterkommen, bin 'k bange. Ik moet mi'j trouwens schaemen da'k d'r nog zo bi'jlope. Jim zullen wel daenken..."
"Now ik bin wel wat wend heur. In mien studenteflettien in de stad daor lopt morgens ok vanalles deur de gangen en pattie nog vule slimmer as jow now. En mien moeke geft d'r ok niks omme, hen, moeke?"
"Och kiend, ik hebbe al zovule zien en mitmaekt. Hool mi'j d'r mar over op."

"Now, jim moej'm hier zels mar wat redden. Daor staot de koffie op 't lochien en in iene van de kassies vienen jim wel een peer koppies. Loop ik even naor boven en struup een broek an." Doe 'k de trappe in 't hallegien opleup heurde ik Anneke nog krek zachies tegen heur moeke zeggen
"'t Liekt mi'j zo wel een aorig mannegien en et welkom was ok niet verkeerd. Hier zuwwe nog wel es wat beleven kunnen..."

Doe 'k boven vlogge een broek anstruupd hadde speulde d'r opiens een idegien deur mien heufd: zo'k die beide niet gewoon es een uurtien betiemen laoten, es kieken wat d'r gebeurt? Ik scheut vot weer uut de broek, kreup onder de dekens en was slim beni'jd wat de beide vrouwluden uutspoeken zollen. Ik kon krek niet heuren wat d'r allemaole zegd wodde mar heurde wel dat et d'r ommeraek an toe gong. De stofzoeger en et lewaai van potten en pannen uut et aanrechtkassien, et was ien en al drokte daor beneden. Toch mooi dat et zo kon. Ikke wat op bedde en twie vrouwluden wat an 't wark. Et was krek as in donker Afrike bedocht ik, de vrouwluden an 't wark en de mannen drok praotende en mit een stinkende piepe en een pottien bier onder een grote ekkelboom.

Mit da'k wat ligge te soezen heur ik ien van beiden de trappe op kommen. Oe, wat zol d'r now gebeuren? In et kleine slaopkaemertien heur ik vrouw Bakker wat ommepakken. Ze hoest en proest es een peer keer en gaot ok weer naor beneden. Kom, lao'k de kleren mar anstrupen en de dames es wat gezelschop holen. Ik hebbe trouwens ok wel weer nocht an een paantien koffie en een zwaor sigerettien.

Doe 'k de deure naor de kaemer eupenzwaaide sleug mi'j de schrik om et hatte. Wat was hier dan toch gebeurd? Zo slim stoffig hadde et hier nog gienertied west, zo lange a'k hier wone!
"Now dat zit zo" zee vrouw Bakker "Anneke was drok an 't stofzoegeren wiels ik de keukenkassies even uutnemen wol en doe zee 'k al es tegen heur
"Et is krek as de zak volzit.". Mit da'k dat zegd hadde knapte d'r wat in de stofzoeger, et deksel spatte d'r of en in iene goeze lag alle stof en rommel uut de stofzak deur de hiele kaemer henne wi'jd. Ik kan wel goelen mar ja, wat helpt dat?"

Anneke heur gezichte ston ok op half zeuven. Ze wus niet naor wat hoeke van de kaemer ze kieken mos. Now kon mi'j die stofboel niet zo hiel vule schelen en zocht eerst mar es een uutweg om de vrouwluden weer wat op heur gemak te stellen. Want ja, et is vanzels niet niks aj' de eerste dag bi'j een ni'je 'baos' an 't wark gaon en dan overkomt je zoks.

Ik leup naor 't aanrecht en zocht om een peer koppies en paanties veur wat koffie. D'r was gieniene schone. Et was ien en al stof dat ik hebbe mar even drie koppies onder de kraene holen, de schotteldoek stevig buten 't raem uutklopt en die d'r even deurhenne holen. Mit da'k de koppies op 'e taofel zette vreu'k as ze et wel even an tied hadden veur een bakkien koffie. Now, dat hadden ze eins niet mar ik zegge
"kom, gao d'r es even bi'j zitten en lao'we d'r eest mar es even omme lachen want zoks gebeurt je vaaste niet iedere dag.”
"Now nee, mar we hebben de tied now wel neudig, en ik mos om half twaelf eins bi'j de koezedokter wezen en vandemiddag ha'k ok al aandere plannen. Dat now wee'k eins niet hoe 'k d'r mit an moet." zee vrouw Bakker en keek d'r lieke versleugen bi'j as dat ze d'r uutzag. Anneke keek op en daele naor heur moeke en dan weer naor mi’j…

"Lao'we now eerst mar es een kop koffie drinken en d'r es rustig over praoten hoe we dit anpakken zullen" stelde ik veur. Daor zatten ze, twie vrouwluden die vandemorgen mit een hiel best zin binnenkommen weren en d'r now hielendal versleugen bi'jzatten.

"Kom op meiden, d'r gebeuren slimmere dingen heur" perbeerde ik "et is mar een betien stof!"
"Ja mar... dit is me nog nooit overkommen en ... en ... et is toch verschrikkelik?"
"Trek et je now mar niet an. Die stofzoegerzak het vanzels vusen te vol zitten en zal wel wat nat west hebben en ja, dan kriej' zoks. Zaoterdag he'k 'm beneden in 't schuurtien nog bruukt. Daor ha'k van alles griemd en dat he'k doe opzeugen." Mit da'k een twiede paantien koffie inschinke kommen de vrouwluden weer wat op verhael en zitten al drok te bedaenken hoe as ze dit now veerder ofhaandelen zullen.
"Dit wodt naachtwark" zegt de iene. "We hebben de hiele weke wel wark" ropt de aander. Mit heur gestommel in et kleine kaemertien boven hadde vrouw Bakker om ni'je stofzoegerzakken zocht mar kon die daor ok niet vienen.
"Ik bin 't hiele huus al deur west mar waor hej' ni'je stofzakken?" vreug ze opiens.
"Now, et zol me gien ni'jdoen as de laeste d'r in zat" mos ik bekennen. "Daoromme zat et ding ok zo vol vanzels! Aj’m zo daodelik mit jim beidend even naor de winkel lopen dan kan et stof mooi wat bezakken en dan zoeg ie et dommiet zomar in ienkeer op" stelde ik veur.

"En aj'm toch even naor de winkel lopen kuj'm ok drekt wel even drie lekkere koeken mitnemen. Hewwe straks ok nog wat lekkers bi'j et volgende bakkien koffie."
"Ja, mar we hoeven toch niet mit oons beidend naor de winkel, dat kan Anneke alliend ok wel of!"
"Vrouw Bakker, luuster now es even: ik zol graeg willen daj'm mit jim beidend even naor winkel gaon en daormit uut. Dan kan die stoftroep mooi even wat bekommen en dan help ik straks ok wel even en dan biwwe zomar klaor. Ik wil d'r gien praot meer over heuren, jim gaon mar even mit zien beidend."
Ik waachtte even tot ze de hoeke omme weren. Doe leup ik vlogge naor et schuurtien en haelde de bladzoeger op. Zoe'n - meerstal onnut - elektrisch ding waoj’ butendeure in de tuun de blaederommel mit opzoegen kunnen. Ik zette de deuren en de raemen wiedwaegen eupen, dee de stekker in 't stopkontakt en zette de grote knoppe op 'Blaozen'...


© Piet/er Bult