Ufo...

Weeromme naor Verhaelen
Weeromme naor Stellingwarfs
Home


Ufo...

Mi'j donkt, ik hadde krek de slaop te pakken doe et grune UFO-mannegien weer es bi'j oons in 't laand daelekwam. Et leddertien wodde veur mi'j uutzet en et grune mannegien trok mi'j an de oren mit van bedde naor buten. Et was al slim drok in et binnenste van zien lochtschippien. Bliekber wa'k de laeste van een hiel koppel die ze vannaacht ophaelden want doe 'k nog mar goed en wel op de laeste lege stoel zat begon et grune mannegien uut te stokken dawwe mitteneer naor de Taofelbarg in Zuud-Afrike toegongen veur een slim belangrieke vergeerdering over de verschillende taelen in wereld.

In een floep en een zocht stonnen we mit oons roemteschip midden op die grote Taofelbarg en gong et leddertien weer daele. D'r stonnen roem zestienhonderd stoelen rondom de barg klaor en mi'j wodde een plak wezen tussen een oprechte Fries en een Twentenaar. Die laeste hadde neffens mi'j trouwens te lange in de zunne legen want hi'j zag d'r hielendal niet uut as iene die uut Twente kwam.

Een slim donkerbruun mannegien - die eins gruun wezen mos - nam et woord en begon in et Stellingwarfs uut te stokken waoromme awwe hier bi'j mekeer weren. Et kwam d'r in et kot op daele dat hi'j vun dat d'r tevule taelen bestonnen en dat d'r in disse vergeerdering besleuten wodden zol welke taelen zo staorigan mar es uut de tied raeken mossen. Ik wus zeker dat et donkerbrune mannegien hiel geef Stellingwarfs praotte mar mien Friese naober fluusterde mi'j stiekem toe a'k et wel naokommen kon wat et mannegien zee omreden et mannegien Fries praotte. Ik zegge, ik zeg: ie bin gek. Ie heuren toch dudelik dat et Stellingwarfs is! De Fries bleef volholen dat et gever Fries was as dat de meerste Friezen et praoten kunnen. De Twentenaar bemuuide him d'r now ok mit en vun dat et mannegien mar hiel geef Twents praotte! De man uut Twente vreug zien aandere naober wat as die d'r van docht. De Grunninger wus zeker dat de veurzitter stief Grunnings praotte want hi'j kon him woordelik naokommen. Wonderlik, wonderlik, hoe ien zoe'n klein donkerbruun mannegien - die eins gruun wezen mos - praoten kon in een groot verscheid an tongen want we hebben mar anneumen dat et veur al die aanderen die daor zatten ok gewoon overkwam as dat de man in heur eigen tael praotte. D'r was van de zestienhonderd man zo te zien gieniene die et niet naokommen kon.

Doe 'k aanderemorgens om halfachte deur de wekker wakker maekt wodde lag d'r iene naost mi'j die allemachtig mal praotte, mar ja, die was aovens te veurend aorig deurzakt in de kroeg, he'k laeter op de dag wel verneumen...


© Piet/er Bult