Waoromme goelt Kornelia?

Weeromme naor Verhaelen
Weeromme naor Stellingwarfs
Home


Waoromme goelt Kornelia?

Tomke speult mit zien auto.
Kornelia maekt eten in de keuken.
Romke ligt in de maande te slaopen.
Opiens gaot et van snuf... snuf... snuf.
Et komt uut de keuken.
"Romke! Kornelia goelt!" ropt Tomke.
"Wat zol d'r wezen?"
Romke vligt uut de maande.
Heur, daor is et weer.
Snuf, snuf, snuf gaot et nog een keer.
Ze stoeven de keuken in.

Kornelia staot bi'j't aanrecht.
Dikke traonen rollen heur over de wangen.
"Och, hej' je zeer daon?" vragt Tomke.
"Moej' daoromme goelen?"
Hi'j aait Kornelia over heur zaachte stat.
Snuf, snuf, dot de snute van Kornelia weer.
"Bi'j' seins lelk?" roest Romke.
"Ik goel ok wel es a'k lelk bin."
Kornelia toetert in een grote buusdoek.
"O, ie bin verkolen!" ropt Tomke.
"En dan moej' de hieltied snotteren."

Kornelia begint te lachen.
"Nee, heur, ik bin niet lelk," zegt ze.
"En ik hebbe mi'j ok niet zeer daon.
En verkolen bin 'k ok niet."
Tomke en Romke begriepen d'r niks van.
Waoromme moet Kornelia dan goelen?
Kornelia wist naor et aanrecht.
"Daoromme goel ik," zegt ze.
Op et aanrecht ligt een plaanke.
Op 'e plaanke ligt een bulte siepels.
Tomke en Romke kommen naoderan.
Opiens beginnen zi'j ok te snotteren.
Krek as Kornelia.
"Hatsjoe! Ik vien et mar gek," proest Tomke.
"Wat vien ie gek?" snottert Romke.
"Dawwe goelen en gien verdriet hebben," lacht Tomke.
Dan kiepert Kornelia vlogge de siepels in de panne.
En is et goelen over.


© Piet/er Bult (vertaeling)