Zoemerse of winterse sport
Weeromme naor Verhaelen
Weeromme naor Stellingwarfs
Home
Zoemerse of winterse sport
Een posien leden ston d’r in de kraante een stokkien mit wat idenen
over scheuvellopen op netuuries, mar dan wel bi’j de zoemerdag! Now bin
d’r opiens een peer van die halfwieze scheuveljaegers die over een
kilemeter of vieve een tal sloden en vaorten bevriezen laoten willen op
‘n stuit as de protters nog dood van et dak valen van de waarmte. Doe
docht ik: now moet et toch niet malder wodden! Bin ze now hielendal
waarm in ‘t heufd wodden? Is et benul heur wat in de war raekt? Awwe an
dit soorte van mallighied toegeven dan is dommiet et hekke vanzels
hielendal van ‘e dam donkt mi’j.
Over een jaor of wat kuwwe dan dus te zoemer op scheuvels staon en ik
bin d’r now al wis van, dat ze dan bi’j de winterdag et straand mit
hoogtezunnen beschienen willen en et zooltene zeewaeter verwaarmen, om
toch veural de hiele winter mar an ’t straand liggen te kunnen. De
omkeerde wereld dus. ‘k Bin bange dat d’r ok nog pattie van die
griezels binnen die zeggen durven, dat ze d’r recht op hebben! Daor
komt laeter dan wis ok weer aachteran, dat et bliekt dat et
allemaole niet uutkomt mit de centeraosie en dat de subsidie omhogens
moet. Over mien liek!
Om mi’j henne heur ik now al vaeke genoeg dat as’t een betien zoemert,
dat pattie meensken al weer verlaangst hebben naor de smoeke
wintertied. En as’t nog mar krek ni’jjaorsdag west het, dan willen
diezelden mar wat graeg dat et weer hoogzoemer wezen zol. Gek woj’ d’r
van! Neem et toch gewoon es een keer zoas et is, zo’k zeggen. Mit et
regenen krekliek. Drie daegen zunne en d’r moet zoneudig een bujje
regen valen. Et spattert nog mar krek en dan komt et ok weer niet goed:
as et zo deurgiet dan wodt et laand vusen te nat. Ja, krek zo’j’
zeggen, as et zo deurgiet. Mar och, et het nog nooit zolaank deurgeuten
of et is wel weer dreuge wodden.
Wat wodt d’r trouwes zo-wie-zo een tied en geld vergriemd an al die
onzinnige weerwiesheden. Oons heit keek vroeger twie keer daegs even
naor de locht en dan heurd’ie’m op een dag opiens zeggen: ‘k geleuf dat
et morgen mar wezen moet. En dan gebeurde et morgen. Hi’j pakte de
zende uut de schure en in een peer daegen tied mi’jde hi’j mit de
kracht van zien lichem een peer bunder gröslaand. Een dag of wat laeter
lag et huj dan mooi dreuge in ’t hujvak. Dat is bi’j mien weten elk
jaor nog goedkommen, zonder al die - vaeke ok nog verschillende -
mooiweerpraoteri’je van tegenwoordig.
Ondertussen he’k jim in de gauwighied even uutrekend wat dat bevriezen
van die vuuf kilemeter an sloden en vaorten bi’j de zoemerdag ongeveer
kosten giet. Ik kom an zoe’n honderdduzend euro daegs veur een baentien
van ’n goeie meter bried. Veur een betien baene hej’ al gauw een meter
of wat meer neudig liekt mi’j, dus koj’ al gauw an een miljoen eurogies
daegs. Gao bi’j de zoemerdag toch skieleren op een bestaond fietspad!
En aj’m dat te makkelik vienen dan gaoj’m toch mooi an’t straand
skieleren in ’t rulle zaand.
Sportlu vien’k vaeke toch al een betien vremd. Veural dat
half-automatische sportvolk. Een protte van zokken vien’k eerder
“spotvolk”. Hoevaeke heur ie niet dat ze “even te fietsen gaon” en wat
ziej’ dan? Ze kneupen de fiets aachter op de auto, rieden weet-waor
naor de Veluwe of een aentien Drente in, fietsen daor even een gele
route van vuuf kilemeter en gaon weer mit de fiets aachterop, op huus
an. En dan op een verjaordag mar bried uutstokken dat dat fietsen zo
gezond is, en ok zo goed veur et milieu en zo. An me hoela!
© Piet/er Bult