Hoe doet u dat ?

Terug naar Verhalen
Terug naar Nederlands
Home


Hoe doet u dat...

Op de laatste kruising voor de camperplaats moest ik hen volgens de laatste verkeersregels nog net voor laten gaan. Soms betekent dit op een vrije camperplaats het verschil tussen nog ruime keuze hebben of zelfs geen plek meer kunnen vinden. In dit geval was het trouwens totaal geen probleem. Toen we als twee nl-se campers achter elkaar het terrein in Asques, net boven Bordeaux, opreden bleek er nog een zee van ruimte te zijn. Het bleek vooral de parkeerplaats van de plaatselijke Jeu de Boulesclub 'La Boule Romanaise, De la Virvée' te zijn want hun speelveld grensde aan het parkeerveld.

Mijn vriend uit tegenovergestelde richting had iets meer werk van het nauwkeurig neerzetten van hun uit de kluiten gewassen luxe camper. Mijn gevoel voor horizontaal en verticaal heb ik waarschijnlijk nog overgehouden van het vele invullen van kruiswoordpuzzels. Als het goed voelt is het goed en ben ik klaar met installeren. Een beetje een echte camperman moet natuurlijk wel alles wat hij aan boord heeft laten zien en heeft dan vaak ook veel werk van het op de juiste wijze neerzetten van zijn mobil-home. Wind, zon, helling, ach er kan zoveel fout gaan...

Toen ik uitstapte passeerde mij op korte afstand een brommer met daarop een jongeman. Hij stalde zijn vehicle aan de rand van het speelveld. Twee tellen later kwam er zo'n typisch Frans fransmannetje aangelopen met zo'n typisch zelf genaaide ballenzak. Voor mij het moment om direct naar de achterdeur van mijn auto te lopen om daar mijn JdB ballen en een stel sportschoenen te gaan pakken. Uiteraard vroeg ik netjes of ik een balletje mee mocht gooien en zoals gewoonlijk vonden de heren dat geen enkel probleem.Graag zelfs...

De jongeman sprak ook een paar woorden Engels en dus kwamen we met zijn beetje Engels en mijn beetje Frans af en toe tot een heel aardig gesprek. De spelregels en puntentelling van het edele JdB is internationaal en dus sowieso geen probleem. Zoals meestal houd ik mij niet zo bezig met de puntentelling en heb dan ook vaak geen idee van de juiste stand. Bij een spelletje met z'n drieën moet je zelfs drie standen bijhouden! Volgens hen had ik de eerste partij glansrijk gewonnen en wilden zij graag revanche.

De tweede partij verliep voor mij dramatisch. Voor zomaar een spelletje in zomaar een dorpje is dat natuurlijk helemaal geen probleem. Tijdens dit tweede partijtje kwamen de Nl-se man en vrouw, samen met een truttig aangekleed hondje langs het veld lopen en bleven een moment staan kijken naar ons spel. Op mijn roep om zijn ballen ook even te gaan halen kwam geen reaktie. Na twee spelletjes vond de oudere man van ons drieën het welletjes en ging naar huis. De jongeman van -zeg- tegen de twintig vroeg of ik nog wel zin had om samen nog een spelgevecht in tête-à-tête aan te gaan. De eerste won hij met ruime punten en hij bracht ook de revanche ruim op zijn naam.

Toen ik tegen schemertijd met een borrel (Pineau) in de deuropening van mijn campertje zat kwam het stel uit de glimmende luuksigheid met het hondje ook weer langslopen. Ze bleven staan voor een praatje, zo leek het en hij vroeg of ik hier vaak kwam. Ik weet niet of het een teleurstelling voor hem was maar ik kon niet anders zeggen dan dat dit mijn eerste bezoek alhier was.
- 'Oh, maar u speelde JdB met die mensen.'
- 'Ja, nou, en ...?'
- 'Maar hoe doet u dat ?'
- 'Ik geloof dat ik uw vraag niet begrijp...'
- 'Nou, u komt aanrijden en gaat gelijk met hen meespelen, zou ik ook wel willen maar dat is mij nog nooit gelukt.'

Tja, some have and some haven't. Hoe moet je een keurig in strak pak geklede ex-ambtenaar of misschien toch een hoofd der school(?), samen met een keurig en duur opgedofte damespop en een idem hondje, nou uitleggen waarom sommige dingen de één wel en de ander maar moeilijk lukken. Kijk, dat kan ik nou weer niet...


© Piet/er Bult