God almachtig
Weeromme naor Essays
Weeromme naor Stellingwarfs
Home
God almachtig
Domenee dr. Rienk Klooster preekte in de dörpskarke van Oosterwoolde over et verschil tussen God as 'Almachtig' en God as 'Genoeg'.
Klooster is een peer jaor leden (mit nog een peer aanderen) ok serieus
an et biebelvertaelen sleugen en komt dan al gauw zovule perblemen
tegen dat ik je veurzegge dat hi’j gienertied mit een komplete
vertaeling kommen zal. Ik hebbe al eerder een biebelvertaeler zeggen
heurd: “De theologie zit mi’j in de wege.” Zo zal et Klooster c.s. lichtkaans ok vergaon.
Klooster geleuft - neffens eigen zeggen in die preek - niet in een God van de 'almacht' mar wel in een God van 'genoeg'.
Wonder, veur iene die zovule in disse richting studeerd het. Wonder om
wel in een sprokien van een zekere rabbie Simeon en een kepotvalen
stien te geleuven en dan te stroffelen over et gebruuk van de titel ‘God, de Almachtige’ dat in oons westen toch zo inburgerd is. Et dri’jde in disse preek veural om dat iene Hebreeuwse woord ‘sjaddaj’ (ok wel schreven as: shaddai). Een woord dat bi’j de Joden ok veurkomt op een schild (mezuzah)
an de deurpost van een huus (bescharmer van et huus). Over et generaol
neumen wodt dat woord in alle taelen haost altied vertaeld mit oons ‘Almachtige’. Lieke makkelik wodt et ‘El sjaddaj’ vertaeld as ‘God uut de bargen’
en dan wel in verbaand brocht mit et anrieken van de tien geboden an
Mozes. Aj’ alles zo tot op de letter perberen willen te vertaelen dan
koj’ an ien meenskeleven tekot, kan ‘k Klooster wel verzekeren. Dan
meuj’ wel een katte mit zeuven of negen levens wezen, alliend dan lest
en schrift weer zo lastig, wi’k leuven.
Ok een hiele aorige om over te stroffelen is liekt mi’j et geslacht
(m/v) van Klooster zien God. Een protte van dit soort vraogen hebben
wi’j vanzels ok briedvoerig uutpluusd. Zoe’n achttienduzend jaor leden
bi’jglieks was et meensdom d’r nog wisse van dat God vrouwelik was.
Kenmarken van dat (bi’j)geleuf die wi’j daor alderdeegst in oonze tied
nog an over holen hebben bin o.e.: ‘moeder natuur’ en ‘moeder aarde’. In de vroegste ooldhied was de ‘moeder aller goden’ (de laetere ‘Magna Mater’) al bekend en die wodde (vanzels) altied as vrouw uutbeelded.
Nog zoe’n vraoge in dit genre: “Geleuft Klooster in een drie- of in een twie-ienhied?”
In de Vader, de Zeune en de Heilige Geest of alliend in de Vader en de
Zeune en niet in de Heilige Geest, die d’r op et Concilie van
Constantinopel in 381 deur de Roomsen bi’j bedocht is? Haost alles in
dit ‘boek der boeken’ is vaeks veur meerdere uutleg vatber en dan is et mar krek wat boek aj’ d’r naost leggen. “Gien inkelde verklaoring voldot”, zegt Klooster zien woordeboek bi’j et lemma van ‘sjaddaj’. Mar dat zal wel bi’j meer lemmata staon, bin ‘k bange.
Om nog even op dat sprokien van de rabbi Simeon weeromme te kommen. Et woord ‘sjaddaj’
wodde deur rabbi Simeon niet begrepen mar doe - in Klooster zien preek
- Simeon de stien valen leut wodde et him opiens dudelik. De stien
breuk percies middendeur en doe las Simeon ‘sja’ en ‘daj’ (‘die’ en ‘genoeg’). Kiek, zoe’n verhael, daor heb ik now niet al tevule geleuf in…
© Piet/er Bult